Groningse “wegwerpstroom-ambitie” spant met 5 TWh de kroon

GRK analyseert de RES Groningen. dure stroom die in 2030 op het Groningse platteland met windturbines en zonnepanelen worden opgewekt

De dure stroom die in 2030 op het Groningse platteland met windturbines en zonnepanelen zou kunnen worden opgewekt, is eigenlijk wegwerpstroom want er is geen plek voor op het stroomnet en er is ook geen vraag naar.

Dat constateert Stichting de Groene Rekenkamer in een rapport over de Groningse plannen (RES 1.0) om te voldoen aan de eisen van het klimaatakkoord. Die plannen werden woensdag 7 juli besproken in de Groningse Statenvergadering. Het rapport werd overhandigd aan het college van gedeputeerden en zal nog een rol spelen als na de zomer de discussies weer worden voortgezet op weg naar de RES 2.0.

De Groene Rekenkamer, een onafhankelijke stichting van journalisten, ingenieurs en hoogleraren, boog zich op verzoek van drie fracties (PVV, FvD, Groninger Belang) over de Groningse RES en publiceerde deze week de bevindingen in acht hoofdconclusies (zie hieronder en het bijgevoegde rapport).

Van de 30 regio’s die energieplannen moeten maken heeft Groningen de zwaarste last met een ‘bod’ van 5 TeraWattuur (5 miljard kiloWattuur 5.000.000.000 kWh). In ons land wordt jaarlijks ongeveer 125 TWh stroom verbruikt. Volgens de Groene Rekenkamer overschat de provincie de potentiele stroomopbrengst van de zon- en windinstallaties aanzienlijk en stelt dat er ook voor de wel mogelijke stroom op het stroomnet geen plaats is.

Tegen 2030 is er ook landelijk dusdanig veel opgesteld, dat de ruimtes voor zowel zon- als wind-stroom volledig zijn verzadigd. En de overcapaciteit die op die momenten bestaat, kan niet op andere momenten worden gebruikt. Niet ‘s nachts, niet in de winter, niet tijdens de vele windstiltes. Zelfs als het land vol zou staan met hoogspanningsleidingen, er bestaan simpelweg geen “wonderbatterijen” om de energie te kunnen benutten, zo constateert het rapport.

Gaat waterstof die plannen dan redden? Die vraag blijft onbeantwoord in de Groningse RES-plannen. In een vergelijkbare analyse voor de regio NO-Brabant had de Groene Rekenkamer al gevonden dat de waterstofroute een zeer dure en energieverkwistende benadering is: 2 van de 3 windmolens staan dan voor niets te draaien om de verliezen te compenseren, terwijl de waterstof-technologie zelf ook nog eens heel kostbaar uitpakt.

Met de verondersteld duurzame plannen blijft niet 30%, maar 80% van de stroom gewoon van gascentrales komen, is daarmee de constatering van het rapport.

*: rapport zonder animerende illustratie op pagina 5, dus een kleinere bestand.