Chinese wind
Woensdag 22 maart 2017
Een gastbijdrage van Jeroen Hetzler
Het aardige van Chinese wind blijkt dat deze voor precies dezelfde problemen zorgt bij de toepassing van windturbines als in de rest van de wereld: onbetrouwbaarheid, inpassingsverliezen en energieverliezen. Kortom veel gesubsidieer, maar weinig stroom. Zo weinig dat men het kennelijk opgeeft. Niet onterecht dunkt me als ik het staatje in dit artikel bekijk.
China’s stroomproductie 2015/2016
Het is nuttig te weten dat er in 1 jaar 8.760 uren gaan, waar kernenergie het dichtste bij komt. Met dit gegeven kun je de productiefactor berekenen van de diverse energiebronnen. Neem wind: 241 TWh/(149 GW opgesteld vermogen x 8.760) = 18,5%. Of zonnepanelen: 9,8%. Beide overigens niet regelbaar en niet vraagvolgend, waardoor wegens toeval 5% vraagbeantwoordend is, al weet niemand wanneer. Ergo: 0% betrouwbaar. Neem nu Kolen: 47,3%. Of kernenergie: 71,5%. Beide wel regelbaar en 90% vraagvolgend en dus 90% betrouwbaar.
Het valt niet moeilijk te concluderen dat ook in het verre Oosten, ondanks de wijsheden van Confucius en Boeddha wind- en zonenergie geen aanleiding geven tot diepzinnige beschouwingen over vermeende, doch afwezige, wonderbaarlijke krachten á la Chi.
Eerder het tegendeel.
De prestaties van de beide wonderkinderen der groengelovigen zijn daar even belabberd als hier in het Vrije Westen. Leve de wetten van de natuur(kunde). Ik heb respect voor het pragmatisme van het “Gele Gevaar” dat zij eerder dan de EU blijken in te zien dat in elk geval het klimaatdiamantje wind zijn glans wel verloren heeft en dus grotendeels heeft stilgelegd.
Dit zouden ze hier ook moeten doen, maar vertel dit bijvoorbeeld maar eens aan Jesse Klaver, een van de meest beklagenswaardige slachtoffers van het groene groepsdenken.
Ik heb het vermoeden dat hij gelooft in de onbewezen AGW-hypothese en het fabeltje van die 97% consensus gebruikt om zijn onwetendheid en gebrek aan kritisch denken te camoufleren. Dit is overigens kenmerkend voor de gehele alarmistische commune, inclusief D66.
Er zijn daarnaast discipelen die om het hardst schreeuwen om wetenschappelijk bewijs dat het niet zo is. Een doorzichtige truc: Wie beweert moet bewijzen. Voorstanders van catastrofale opwarming door de mens zullen de natuurlijke oorzaken van alle klimaatveranderingen, ook die van het verleden = Nulhypothese, moeten uitsluiten ten gunste van de antropogene oorzaak = Alternatieve hypothese.
Tot op heden hebben de voorstanders deze Nulhypothese zelfs niet eens geformuleerd waardoor het klimaatbeleid gebaseerd is op een foutieve wetenschappelijk methode.
Alle alarmistische uitspraken berusten immers op modellen die het alarmisme (= CO2) insluiten en de natuurlijke invloeden uitsluiten. Elk model is op zich een hypothese die tot op heden niet bewezen is. Hoe onwetenschappelijk kun je het hebben? Deze lieden zullen eerst hun eigen Augiasstal van loze beweringen, aantijgingen, drogredeneringen en blufpraatjes moeten reinigen om tot een fatsoenlijk debat te kunnen komen.
We kunnen verder vaststellen dat hernieuwbaar een inferieure techniek is, dat het propageren hiervan klassieke energieopwekking meer noodzakelijk maakt, de maatschappij financieel ernstig schaadt en het wetenschappelijke debat ondermijnt door onwetendheid, dan wel doorgeslagen geloof in de Groene Kerk of zelfingenomenheid, al dan niet om existentiële redenen.
Hoe dan ook is in het Avondland ook de zon boven de uitontwikkelde windenergie ondergegaan. Goed voorbeeld doet goed volgen. Het ware te hopen.
