Het groene paradigma van Gerrit Hiemstra
Donderdag 20 oktober 2016
Een gastbijdrage van Jeroen Hetzler
We weten dat deze maatschappij van het ene in het andere paradigma verzeilt. De klimaathype ofwel CAGW-hypothese (Anthropogenic Global Warming; door de mens veroorzaakte catastrofale opwarming) is er thans één van. Aspecten van een paradigma zijn het weren, zo niet verketteren, van sceptici die Popperiaanse wetenschap bedrijven, en het boycotten van wetenschappelijke artikelen die niet in het paradigma passen.
Dit alles is beter bekend als gate-keeping: ofwel selectie bij de poort (IPCC- mandaat bijvoorbeeld).
Andere kenmerken zijn de geldstromen naar belanghebbenden die het paradigma uitdragen en verdedigen, gecorrumpeerd, zo niet incestueuze, peer review, en het in de meest sterke bewoordingen verketteren en belasteren van sceptici. (lees het boek: Hubris van Michael Hart; the troubling science, economics and politics of climate change) Het is in alle opzichten een gesloten bolwerk zoals het paradigma van de CAGW-hypothese bevestigt. Dit bolwerk wordt verdedigd door een beperkte groep lieden. Het betreft een groepje van 43 paleclimatologen rond Michael Mann, de bedenker van de weerlegde hockeystickgrafiek. In het Wegman-rapport komt een interessant antwoord naar voren over de werkwijze van deze groep:
Q. What is the current scientific consensus on the conclusions reached by Drs. Mann, Bradley and Hughes?
A. Based on the literature we have reviewed, there is no overarching consensus on MBH98/99. As analyzed in our social network, there is a tightly knit group of individuals who passionately believe in their thesis. However, our perception is that this group has a self-reinforcing feedback mechanism and, moreover, the work has been sufficiently politicized that they can hardly reassess their public positions without losing credibility.
De hockeystickgrafiek van Mann is door het IPCC, geruisloos weliswaar, ingetrokken. Dus, wat is nu het probleem?
Wegman is ‘s werelds meest vermaarde statisticus. Overigens maakt dit rapport ook korte metten met de hockeystickgrafiek van Mike Mann ter bevestiging van de bevindingen van McKitrick en McIntyre:
In general, we found MBH98 and MBH99 to be somewhat obscure and incomplete and the criticisms of MM03/05a/05b to be valid and compelling. We also comment that they were attempting to draw attention to the discrepancies in MBH98 and MBH99, and not to do paleoclimatic temperature reconstruction. Normally, one would try to select a calibration dataset that is representative of the entire dataset. ….We note that there is no evidence that Dr. Mann or any of the other authors in paleoclimatology studies have had significant interactions with mainstream statisticians. …In our further exploration of the social network of authorships in temperature reconstruction, we found that at least 43 authors have direct ties to Dr. Mann by virtue of coauthored papers with him. Our findings from this analysis suggest that authors in the area of paleoclimate studies are closely connected and thus ‘independent studies’ may not be as independent as they might appear on the surface. …Moreover, the work has been sufficiently politicized that this community can hardly reassess their public positions without losing credibility. Overall, our committee believes that Mann’s assessments that the decade of the 1990s was the hottest decade of the millennium and that 1998 was the hottest year of the millennium cannot be supported by his analysis.
Desondanks, of juist uit wanhoop, besloot dit clubje van 43 in 2004 de site Real Climate op te richten teneinde het hoofd te kunnen bieden aan kritische vragen over (hun) klimaat’wetenschap’. Dit is de oprichtingsmail van Gavin Schmidt (thans directeur van GISS:
Colleagues, no doubt some of you share our frustration with the current state of media reporting on the climate issue. Far too often we see agenda driven ‘commentary’ on the internet and in the opinion columns of newspapers crowding out careful analysis. Many of us work hard on educating the public and journalists through lectures, interview and letters to the editor, but this is often an thankless task. In order to be a little bit more pro-active, a group of us have recently got together to build a new ‘climate blog’ website: RealClimate.org.
De groep betrof Mike Mann, Eric Steig, William Conolley, Stefan Rahmsdorf, Ray Bradley, Amy Clement, Rasmus Benestad en Caspar Ammann. Het zijn de namen van Mann en Conolley die opvallen. Mann vanwege zijn weerlegde hockeystickgrafiek –mede door het gemanipuleer van resultaten van boomjaarringanalyses- en Conolley vanwege zijn ijver om Wikipedia een alarmistische kleur te geven. Beiden zijn fervente verdedigers van het klimaatalarmistische paradigma en bereid om de werkelijkheid geweld aan te doen.
In gewone termen: de argeloze lezer op het verkeerde been zetten. De incestueuze relatie tussen die groep van 43 (CRU) en het IPCC kwam pijnlijk aan het licht bij de diverse Climate Gates, de publicatie van grote aantallen gênante mails die laten zien dat hier geen sprake is van wetenschap maar politieke doelen, misleiding, manipulatie en eigenbelang. Dit zijn nette termen voor fraude en het oplichten van de bang gemaakte burger/belastingbetaler die thans vele penningen worden afgetroggeld om een niet bestaand probleem te bestrijden, doch een frauduleus CO2-verdienmodel te steunen.
Met dit in het achterhoofd, kan men een discussie op twitter zien die op 15 oktober op de site van de Groene Rekenkamer begon met: Een mens moet wat onzin verzinnen om zijn droom levend te houden en zijn fraude te verdoezelen Hiemstra.
Wij zien o.a. ter verdediging van de gefaalde klimaatmodellen:
Dit is afkomstig van de voornoemde discutabele site RealClimate van Michael Mann c.s. en zou dus te denken moeten geven, zeker in het licht van de reactie van Hiemstra: en mij dan beschuldigen van fraude, bedrog en oplichting.
De grafiek van Christy (rechts onder) is niets anders dan de alom gebruikte methode van standaardisatie zoals ook bij inflatiemodellen wordt gebruikt om model en werkelijkheid te onderscheiden vanaf een zeker jaar. Het relatieve uiteenlopen is het criterium, niet de absolute waarden. RC maakt er een drabbig circus van, maar verkondigt gebakken lucht per saldo.
Ik geloof dat Hiemstra zich niet daadwerkelijk met fraude, bedrog en oplichting inlaat. Niettemin is het wel zo verstandig om zich af te vragen, waar men mee bezig is en waarmee men zich inlaat, en zich af te vragen wat dit teweeg brengt bij het Journaal en de kijkers. Een discussie met RC van Mann als autoriteitsargument, althans zo lijkt het, en dit niet weerspreken, lijkt mij niet bijdragen aan de geloofwaardigheid van Hiemstra.
Ik snap dat Hiemstra voor zijn belegde boterham afhankelijk is van zijn broodheer wiens hand hij niet zal bijten. Dit is nu eenmaal inherent aan elk paradigma. En wij allen kennen ook het lot van klokkenluiders. Vereenzelviging met een heersend paradigma maakt iemand wel kwetsbaar. Immers, wat als dat paradigma verandert?
Ik vraag mij af of Hiemstra zich dit voldoende realiseert. Als ik hem zo zie van tijd tot tijd, wanneer hij het alarmistische orgel bespeelt, vraag ik mij af wat hij nu precies wilt aantonen.
Gelooft Hiemstra nu echt dat ons een baaierd aan rampen staat te wachten?
Hier is geen enkele zekerheid voor.
Dit zijn uitspraken die nauwelijks tot niet boven de gokkans uitkomen, maar die wel mensen nu de stuipen op het lijf jagen en pas over 30 jaar door metingen bevestigd, dan wel weerlegd kunnen worden. Ik heb dan toch een onafhankelijker ethische ontwikkeld gevoel, denk ik, om mij aan degelijke bangmakerij te wagen. Wat is bijvoorbeeld de waarschijnlijkheid dat het over 30 jaar X mm/jaar meer regent dan nu? Niemand die het weet, ook Hiemstra niet. De klimaatmodellen hebben ook niet de opwarming tussen 1910 en 1940 ‘voorzien’ noch de afkoeling tussen 1940 en 1978, laat staan de stagnatie van nu. Eenvoudige feiten die elke Popperiaanse wetenschapper zich zou moeten aantrekken. Dit is niet gebeurd. Ik heb dan ook niet veel op met lieden met boude uitspraken nu, die zich pas over 30 jaar hoeven te verantwoorden. En tot slot, waarom zou er uitsluitend sprake zijn van rampen en niet van voordelen? Zie immers de klimaatgeschiedenis van de afgelopen 11.000 jaar. En zeker die van de afgelopen 400.000 jaar. Het is mij dan ook een raadsel welk punt Hiemstra nu eigenlijk wil verdedigen.
