Het is nu zeker dat de klimaatwetenschap onzeker is
Dinsdag 28 februari 2017
Documentairemaker Marijn Poels trekt in zijn 90 minuten durende film The Uncertainty Has Settled de gevoelige klimaat- en energiediscussie los van de politiek en gaat op zoek naar de wetenschappelijke feiten en onderbouwingen. Zijn indrukwekkende film is op de filmfestivals van Berlijn en Los Angeles uitgeroepen tot Beste Documentaire. Nu komt The Uncertainty Has Settled ook naar Nederland. Komt dat zien!
De naam van de film is een verdraaiing van het bekende The science is settled (de wetenschap is eruit) van Arnold Schwarzenegger en Al Gore (ja echt mensen die het kunnen weten). Terwijl politiek en bedrijfsleven nu van die “zekerheid” uitgaan is binnen de wetenschap de gezonde twijfel ten volle teruggekeerd. Het is allemaal niet meer zo zeker. We zien veel meer natuurlijke invloeden op klimaat.
Er zijn al veel goede klimaatsceptische films geweest waaronder ook The Great Global Warming Swindle (2011) en Climate Hustle (2016). Poels kiest weer een hele andere insteek en gaat vooral op bezoek bij boeren in de voormalige Oost-Duitse deelstaat Saxen Anhalt. Die gaan gebukt onder Europese regelgeving. Door de miljarden subsidies voor hernieuwbare energie en het falend landbouwbeleid zijn veel boeren energieleveranciers geworden. Poels stelt kritische vragen over klimaat en politiek. Al snel spreidt hij zijn vleugels uit over de hele wereld en bezoekt kritische wetenschappers. Zoals de 93 jarige natuurkundige Freeman Dyson die in de jaren 60 aan het begin van de klimaatwetenschap stond. Een persoonlijke zoektocht naar de waarheid.
Na de vertoning in Maastricht zijn bezoekers van de film “The Uncertainty has settled” (het is nu zeker dat de klimaatwetenschap onzeker is) zie je mensen naar adem happen om uitdrukking te geven aan hun verbazing. is het dan echt zo dat het hele klimaatverhaal een fabeltje is dat door belanghebbenden van bedrijfsleven tot milieubeweging en van wetenschap tot politiek in stand wordt gehouden?
The uncertainty has settled heeft geen conclusie behalve dat niets is zoals het lijkt! De maker wil vooral de kijker op het hart drukken dat het te gemakzuchtig is om de heersende opinie – het klimaat verandert en CO2 is dé boosdoener – simpelweg over te nemen. Een indringend en overtuigend pleidooi voor zelfstandig en kritisch nadenken!
Jan Jacobs van het weblog ockhams-scheermes.be is in Maastricht bij de voorstelling geweest. Zijn review is indrukwekkend.
De titel is ook meteen de beste reden om deze gloednieuwe en uitstekende klimaatdocumentaire te gaan bekijken. Marijn Poels is een doorwinterde documentairemaker en journalist van het pur sang gedreven en sociaal bewogen type. Het hart op de juiste plaats. Met de paplepel meegekregen van zijn sociaal bewogen ouders. Links en progressief, zo beschrijft hij zichzelf. Deze documentaire financierde hij bovendien volledig met eigen middelen.
Marijn Poels is zich bewust van de gevoeligheid en de polarisatie wanneer het onderwerp klimaatverandering ter sprake komt. Elke zweem van belangenvermenging of bevooroordeling moest daarom worden vermeden. De kwaliteit van de film is bijzonder hoog en dat is buitenlandse vakjuries niet ontgaan, zo mocht Marijn al twee bekroningen voor beste documentaire ontvangen, eentje in Berlijn en eentje in Los Angeles.
Wat zo mooi en meeslepend is in deze documentaire is de onwetendheid van de maker. Marijn valt werkelijk van de ene verbazing in de andere. Je kan het ongeloof, de verwondering en soms zelfs de vertwijfeling gewoon van zijn gezicht aflezen. De prachtige camerabeelden en overgangen, samen met de nodige rustpunten, geven de kijker pauzes en tegelijkertijd een drang naar meer informatie. De manier waarop het onderwerp wordt aangepakt, de woorden die worden gebruikt om de informatie te duiden, maken de film uiterst geschikt voor de leek. Ook voor wie dacht dat er maar één mening bestond over het onderwerp klimaatverandering en CO2.
53 wetenschappers aanschrijven en slechts 2 willen in gesprek gaan! Voor Marijn is deze doodeerlijke zoektocht een openbaring. Alle zekerheden over
klimaatdoem, en de CO2 waarheid verschrompelen stuk voor stuk. Vandaar de gekozen titel “The uncertainty has settled”. Omdat Marijn ook open van geest met wereldvermaarde wetenschappers zoals Freeman Dyson en Piers Corbyn gaat praten. Dat zijn zogenaamde sceptici in het klimaatdebat.
Normaal praat je niet met zulke sceptische mensen in het klimaatdebat, zeker niet als je uit de leefwereld komt waarin Marijn is opgegroeid. Dat zijn immers klimaatnegationisten. Te vermijden volkje! Althans, dat is de mening van de stam van de politiek correcte progressieve milieuactivisten. Een stam waartoe Marijn dacht te behoren. Tot hij ging praten met die negationisten en moest vaststellen dat deze geen vuur spuwen of kleine kindjes opeten. Ook de bokkenpoten en de staart van de duivel bleken te ontbreken. Dan val je vanzelf van je geloof.
Marijn schreef maar liefst 53 wetenschappers aan die de zogenaamde consensus over het klimaat verdedigen. U weet wel de mensen die mordicus volhouden “the debate is over and the science is settled”. Slechts twee waren bereid om met hem te praten. Ook dat was een schok voor de filmmaker. Waarom willen die mensen niet eens praten met een journalist die eigenlijk van het onderwerp niet eens veel afweet. Waarom willen die wetenschappers niet eens praten met iemand die eigenlijk tot dezelfde ideologische groep behoort? Bedenkelijk toch!
Het zijn ook de gesprekken met de gewone bevolking, die het slachtoffer zijn geworden van een ver-van-mijn-bed-politiek in Brussel of Berlijn, die deze documentaire zoveel meer maakt dan een opsomming van feiten om het eigen grote gelijk te halen. De menselijke factor is heel erg aanwezig. Het pijnlijk blootleggen van het falen van een politiek die gericht is op een vermindering van menselijke CO2. De verwoestende gevolgen voor het landschap en de natuur en de inkomsten van volledige bevolkingsgroepen die verdwijnen. Boeren die geen eten maar energie produceren. Het vreet aan het rechtvaardigheidsgevoel van de mens Marijn Poels.
De uitspaak van Richard Lindzen, de klimaatwetenschapper aan het MIT in Boston kwam mij voor de geest: “Ordinary people see trough man-made climate fears – but edcated people are very vulnarable”.
Ik zag ze allemaal van – “The Coming Ice Age” met Leonard Nimoy uit 1976, “The Greenhouse Conspiracy” 1990 van Channel 4, “The Inconvenient Truth“, “The Great Global Warming Swindle“, “The Boy that Cried Warming“, “Climate Hustle“, “The Year of Living Dangerously“, “Blue” – Maar wat Marijn heeft gemaakt overtreft ze wat mij betreft allemaal. Alleen “Blue” komt in de buurt.
Net zoals “Pandoras promise” van Robert Stone, een echte nucleaire renaissance in progressieve milieus heeft veroorzaakt binnen de VS, heeft deze documentaire alles om een mijlpaal te zijn in het debat over klimaatverandering en de huidige welvaartvernietigende politiek daaromtrent.
Heel veel klimaatwetenschappers en ecologisten beginnen zich trouwens heel openlijk af te zetten tegen de grote eco-bullies zoals Greenpeace, WWF en andere multinationale extremistische ecologische groeperingen. Het zijn de vijanden van de mensheid en houden broodnodige economische ontwikkeling en vooruitgang tegen. Zonder het te beseffen rijden deze organisaties en hun naïeve helpers voor de multimiljarden bedrijven en grootbanken.
Europese Politici beseffen nog steeds niet dat ze de woordvoeders en uitvoerders zijn van deze kleine doch zeer goed georganiseerde groep gesubsidieerde extremisten. De dag dat ze dat beseffen, is hun rijk over. Documentaires zoals deze, kunnen hierin een katalysator zijn. De dag dat gevestigde pers wil inzien dat het opzettelijk verzwijgen van informatie, populisme en extremisme in de hand werkt, is wellicht niet veraf.
Eigenlijk zou iedereen deze documentaire moeten zien, van politici over beleidsmensen, journalisten, activisten van Urgenda en klimaatzaak over academici en zeker en vast de scholen. Laten we hopen dat dit artikel u kan aanzetten om te gaan kijken. Daar zult u geen spijt van hebben.
Vertoning
3 maart
NIEUWE SCENE VENLO 19:45 + 21:15 TICKETS
8 maart Rotterdam met regisseur en Marcel Crok
De voorstelling vindt plaats op 8 maart in KINO Rotterdam en begint om 20.30 uur. Met een inleiding door Marijn Poels zelf en na afloop discussie met publiek en deskundigen waaronder wetenschapsjournalist Marcel Crok. Kaarten voor 8 maart Rotterdam zijn te reserveren via tickets.kinorotterdam.nl.
