Reformatorisch Dagblad op het klimaatorgel
Zaterdag 28 januari 2017
Een gastbijdrage van Jeroen Hetzler
In het Reformatorisch Dagblad verscheen een artikel over klimaatverandering dat wel enige kanttekeningen verdient. De afbeelding waaraan wordt gerefereerd, is deze scan uit de jongste editie van de Bos-atlas.
Voordat ik inga op dit artikel, hecht ik eraan enkele zaken duidelijk te stellen.
Niemand van ons sceptici ontkent klimaatveranderingen, ook niet de opwarming na het einde van de Kleine IJstijd (1780) tot heden. Er is echter niets wat wijst op een plotseling verdwijnen van alle natuurlijke invloeden voor die veranderingen om overwegend plaatsgemaakt te hebben voor menselijke invloed.
Hiervoor ontbreekt weerlegging van de Nulhypothese (natuurlijke invloeden) ten gunste van de Alternatieve hypothese (dominante catastrofale menselijke invloed door CO2-emissie). Eerder lijkt sprake van achteraf argumenten zoeken, veelal zonder afdoende onderbouwing, om naar de uitkomst, alternatieve hypothese, toe te werken. Dit heet vooringenomenheid, bias.
Voorts is de vraag waarom temperatuurstijging meteen ook catastrofaal zou moeten zijn. Is er wel sprake van een probleem? Ik denk van niet. Immers, in het niet zo verre verleden deden zich ook perioden van opwarming voor met temperaturen hoger dan nu met als voorbeelden graanteelt op Groenland en wijnbouw in noord Engeland. Dus wat is nu precies het probleem om zo bang voor te zijn en kinderen op school zo bang te maken?
Een volgende vraag is: wat wil men concreet? Terug naar de Kleine IJstijd met 6 maanden strenge winters, stormvloeden en honderdduizenden doden door de kou? Wat is nu de ideale temperatuur? Die van Spitsbergen juni 2016, Den Haag februari 1200 etc.? Het is gissen naar ieders smaak. Opmerkelijk is een uitspraak van Staatsecretaris Dijksma inzake de Urgenda-uitspraak. Hieronder de consequentie ervan (correctie: 2020 moet zijn 2023):
De vraag is dus waar men nu eigenlijk mee bezig is. Ik ben een voorstander van het principe: degene dit het rekenwerk weigert, is gedoemd onzin te verkondigen. Dit is dus een voorbeeld.
Als wij onze gehele beschaving terugbrengen tot het niveau van dat vóór de Industriële Revolutie, wat immers de onvermijdelijke consequentie is van waarop wordt geïnsisteerd, wat is dan de winst? Ik sta open voor de ideeën over welvaartsgroei die de overstap op de inherent inferieure hernieuwbare energie impliciet wordt gesuggereerd, maar vooralsnog constateer ik uitzonderlijke kosten en exorbitante vrijheidsbeknottende maatregelen, omdat het rekenwerk ontbreekt. In het Kamerdebat van 25 januari over het accorderen van het Parijse Akkoord was mevrouw van Tongeren klip en klaar over dit horrorscenario.
Laten we nu eens kijken naar de inhoud van het artikel.
De grafiekjes in de Bosatlas suggereren een dramatische opwarming ook na 1998. De kritiek op deze grafieken is dat ze de hiatus na 1998 niet weergeven. Niet voor niets wrongen de protagonisten van de AGW-hypothese zich in allerlei bochten om de oorzaken achter deze sterke afvlakking te achterhalen, maar dit bracht geen afdoende verklaring.
Tevens zijn de grafieken gebaseerd op de klimaatmodellen van het IPCC. Deze zijn echter notoir onjuist gebleken. Zie hier:
http://www.nlslash.nl/climategate/151029_NNV_presentatie_Crok.pdf
Zie voor de correcte weergave deze figuur. Het gemiddelde wordt sterk beïnvloed door het zeer krachtige El Niño jaar 2015-2016, een statistische uitschieter van natuurlijke aard, geen menselijke. Het verdere verloop na 2016 is gissen, maar geen aanleiding tot de vergaande conclusies die in het artikel worden getrokken.
Na 1850 is de mondiale temperatuur met gemiddeld 0,8°C gestegen. Dit geeft natuurlijk wel regionale verschillen. Na het Niño-jaar 1998 is de temperatuur aanzienlijk minder tot nauwelijks gestegen, in weerwil van een exponentiële stijging van CO2.
Ik denk daarom dat de auteur deze getuigenis voor het Amerikaanse House moet doornemen. Daarin is te zien wat deze lead author van het IPCC te zeggen heeft over de werkelijkheid vs. de modellen van het IPCC en de propaganda om deze werkelijkheid om te buigen naar alarmisme en (figuur 3) over de trend sinds 1979. In dit laatste geval zit het IPCC 235% tot 270% te hoog, maar zou het op grond van de geschetste trend van de opwarming na 1979 nu over 80 jaar 0,63 tot 0,73 graden warmer moeten worden in 2100. In dit geval is er weinig reden tot grote zorgen. De conclusie moge duidelijk zijn:
Feynman: “Then we compare the result of the computation to nature, with experiment or experience, compare it directly with observation, to see if it works. If it disagrees with experiment it is wrong.”
Ook het zeeijs op Noord- en Zuidpool schijnt het overtuigende bewijs van de vermeende alarmerende opwarming te moeten zijn. Er zijn echter goede verklaringen (zie: hoofdstuk 3) voor die van natuurlijke aard zijn. Zo is daar de Atlantic Multidecadal Oscillation (AMO). Dit is een klimaatcyclus die de watertemperatuur van de Noord Atlantische Oceaan beïnvloedt en daarmee ook het drijfijs op de Noordpool. AMO verklaart 71% van de veranderingen van het Arctische drijfijs. Voor de overige 29% is (nog) geen verklaring, maar deze volledig toeschrijven aan menselijke invloed is speculatie.
Degene die dus beweert dat het drijfijs afneemt door menselijke invloed zal dit moeten bewijzen en in elk geval genoemde natuurlijke invloeden moeten kunnen uitsluiten. Dit vind ik niet terug in het artikel. Het leveren van soortgelijke bewijzen geldt overigens ook voor alle andere onderdelen in het artikel. Laten we verder kijken terug in de geschiedenis. Dan blijken de fluctuaties van het ijs onmiskenbaar een natuurlijk verschijnsel te zijn, getuige rapporten aan de Admiraliteit. Waarom zou de afname van het zeeijs nu opeens wel alarmerend moet zijn en veroorzaakt door menselijk toedoen? Ik vrees ook hier een vooringenomen standpunt van de auteur van het RD-artikel.
Zo kunnen we ook kijken naar Groenland. Dit levert plausibele verklaringen op. Zo is er afsmelt van onder af doordat de druk van 3 kilometer dik ijs de temperatuur onderaan doet oplopen tot het smeltpunt, dus afsmelt van onderen. Met CO2-concentraties heeft dit niets te maken, tenzij anders kan worden bewezen. Over de ijstoestand op Groenland kunnen we klip en klaar zijn. Deze was in afgelopen jaren aan het krimpen, maar voor 2017 zit de balans weer flink boven het gemiddelde. Dit alles lijkt mij geen reden om in paniek te raken en al helemaal niet met de beschuldigende vinger naar ons mensen te wijzen. Het is aardig om te weten dat 4.000 jaar geleden er landbouw was op de Noordpool.
Voor gletsjers geldt eender. Onder het ijs komen vondsten tevoorschijn van, soms zeer lange tijd geleden, resten van bewoning. Meest bekend vondst is Ötzi. Ook hier is dus sprake van natuurlijke schommelingen (zie Aletschgletsjer in dit artikel) en is het aanwijzen van de menselijke invloed ongegrond, tenzij het onomstotelijke bewijs wordt geleverd dat ik hierboven ter sprake bracht.
De vergroening van de aarde wordt ook in het artikel genoemd. Het is opvallend dat Afrika wordt genoemd. Waarom zou wereldwijde opwarming opeens dit immense continent harder dan alle andere continenten treffen? Zou het kunnen zijn dat in Afrika men nog kampt met slechte landbouwmethoden, onveredelde gewassen en onjuist waterbeheer? Juist vanwege de zinloze verspillingen die ontwikkelingsgeld heten. Die belanden in de zakken van de corrupte omhooggevallen dorpshoofden die veel lokale Afrikaanse leiders strikt genomen zijn. Afrika heeft geen massale toegang tot goedkope welvaartsbrengende fossiele energie, want ook hier is tegenwerking van milieugroepen merkbaar (zie Johan Norberg Progress). Zonder deze tegenwerking komt er echt vaart in. Het is niet alleen selectief maar ook weinig ethisch om dat continent het rolmodel op te dringen van slachtoffer van alles wat er aan rampen te bedenken is zonder oog voor wat allemaal in toenemende mate goed gaat? Ethiopië is nu een graanschuur door beter gewas en landbouwmethoden. Ik vind het ongepast extreme en eenzijdige voorbeelden te gebruiken voor het prediken van een dogmatische Groene Religie zoals bijvoorbeeld HIVOS schaamteloos doet. In tegenstelling hiertoe is er 14% mondiale vergroening ook in de Sahel-landen. Boskap daarentegen voor palmolie als groene biobrandstof of in kolencentrales verbranden van bossen is toch echt iets anders.
Vanzelfsprekend is aan het Afrikaanse doemverhaal de geijkte mythe van de toenemende weersextremen in het artikel gekoppeld. Nu vallen twee dingen te constateren. Het eerste is dat weersextremen afnemen. Het tweede is dat ook het IPCC erkent dat er geen aantoonbaar verband bestaat met weersextremen. (pagina 286)
Al met al riekt de strekking van het artikel naar groepsdenken en morele verontwaardiging: het kiezen van een zondebok, zoals ooit de heksen.
Ik denk dat de auteur van dit artikel zich meer moet verdiepen in de wetenschappelijke en ideologische achtergronden in plaats van zich te voegen naar het huidig paradigma dat zo langzamerhand zijn beste tijd heeft gehad, omdat het zich eenzijdig richt op geselecteerde natuurverschijnselen en deze uitvergroot tot de meest vreselijke rampen om deze vervolgens zonder onderbouwing te herleiden tot de mens (lees: het kapitalisme) als zondebok. We kennen het zo langzamerhand wel zoals bijvoorbeeld die 50 miljoen klimaatdoden die het vertikken om dood te gaan, maar genieten van steeds meer welvaart. Ik kan van harte aanbevelen om kennis te nemen van deze alles samenvattende lezing voor de Royal Society, omdat het alle punten in dit verhaal betreft. Het getuigt van rationaliteit buiten het groepsdenken. Het zal wennen zijn voor velen te moeten constateren dat de werkelijkheid een geheel andere blijkt te zijn. Ik maak mij geen illusies over het tempo en de weerstand hiertegen, want in het geïsoleerde Europa kan dit nog jaren duren. Zo werkt het mechanisme van belangenverstrengeling binnen het binnenkort uitsluitend Europese Eco Industriële Complex nu eenmaal. Ooit zal men tegen de feiten aanlopen en zich de woede van de kiezer op de hals halen vanwege het jarenlange bedrog door het groene establishment. Fred Udo schreef vandaag:
Afgelopen jaar is er voor 18,2 miljard geïnvesteerd in wind op zee. Daarmee is voor 4900 MW aan offshore wind gefinancierd. Dit is 3,7 miljard euro per GW vermogen. Tellen wij hier de aansluitkosten bij op dan komt het prijskaartje op 4,5 miljard euro per GW opgesteld vermogen. Dit is gelijk aan de investering voor Gemini (2,8 miljard euro voor 0,6GW vermogen) Waar is die enorme kostenreductie gebleven?
Dit alles doet mij denken aan de illustere Iraaqse minister As Sahaf die vocht voor zijn leven om aan standrechtelijke executie door Sadam Hussein te ontkomen.
Stelselmatig wordt elke verandering zonder onderbouwing en vol bias in de nimmer alomvattende statische aardse toestand aan menselijke invloed toegeschreven verslaafd als men is aan het oermenselijk, vaak religieus geïnspireerde, doemdenken en het zoeken naar een bijbehorende zondebok. Als ik bedenk dat deze atlas ook op scholen wordt gebruikt, dan vrees ik hier een onvervalst staaltje van AGW-lysenkoïsme. Gecombineerd met het opdringen van een wetenschappelijk onjuist toegepast, zo niet misbruikt, schuld en boetegevoel dat in religieuze kringen bekend is.
