Klimaatwaan
Zondag 13 december 2015
Na weken vergaderen is de klimaattop in Parijs afgesloten met een akkoord. De temperatuur mag deze eeuw mondiaal niet meer stijgen dan met twee graden. Dat klinkt nobel, maar is het niet naïef?
De bindende afspraken zullen de opmaat zijn naar een miljarden verslindende klimaataanpak, terwijl het effect van investeringen onduidelijk is.
De afspraken gaan namelijk voorbij aan een fundamentele discussie: wordt de opwarming van de aarde primair door de mens veroorzaakt of door de natuur?
Alarmisten wijzen naar verderfelijke geïndustrialiseerde maatschappijen maar volgens sceptici is klimaatverandering een continuproces. Dat willen afremmen is als afspreken dat de aarde minder hard moet gaan draaien.
Minstens zo verontrustend is dat het akkoord is gesloten door politici. Hun ‘daadkracht’ is dikwijls het resultaat van dromerij en ingefluisterd door linkse lobbyclubs.
Maar wat nou als voor het behalen van de doelstelling een stap terug moet worden gedaan in onze welvaart, in onze drang maar consumptie, naar groei, naar meer, meer, meer?
Dan zal het applaus voor de klimaatafspraken verstommen en zullen dezelfde politici uit angst voor de kiezer de andere kant op kijken. Ondertussen is er dan wel een kapitaal aan klimaatmaatregelen verspild.
Bron: Hoofdredactie de Telegraaf.
De Groene Rekenkamer voegt hier het volgende aan toe over de kosten.
Er worden bedragen genoemd die de ontwikkelingslanden van de ontwikkelde landen vanaf 2020 moeten gaan ontvangen. De kosten daarvan worden geschat op $ 100 miljard per jaar.
Bij dit klimaatakkoord wordt volledig voorbijgegaan aan de nationale kosten, de kosten die de Nederlandse huishoudens moeten gaan betalen, op te brengen met extra belastingen op salaris en uitkeringen, want we moeten immers met z’n allen solidair met het klimaat zijn, en extra grote heffingen op de maandelijkse energienota van ieder huisgezin.
De Rekenmeesters van de Groene Rekenkamer hebben een voorlopige schatting gemaakt van de bedragen die dit zinloze klimaatakkoord de Nederlandse huishoudens gaat kosten.
We gaan ervan uit dat het huidige nationale energieakkoord onder controle van rentmeester Nijpels, verdacht van gerommel bij het failliete Econcern en daar ook voor is gedagvaard, opengebroken gaat worden en alle plannen daarin op de helling gaan. De kosten voor het huidige nationale energieakkoord worden algemeen geschat op € 75 miljard.
De Groene Rekenkamer verwacht dat dit bedrag zal stijgen naar € 220 miljard tot 2020. Maar daarna begint het pas echt. Over drie tot vijf jaar wordt de overeenkomst in Parijs nog eens bekeken en dan zal blijken dat het akkoord bij lange na niet gehaald zal worden.
Dit betekent in dat soort kringen dat er een tandje bij moet.
Dat betekent dat de nationale kosten van al deze klimaatonzin zullen verdubbelen naar een bedrag van meer dan € 500 miljard in 2030.
Het is overigens opmerkelijk dat personen en bedrijven die nu door de Nederlandse Staat en huishoudens worden betaalt om hun groene dromen te verkondigen, niet praten over de absurd hoge bedragen en alle kritiek op dit COP21 akkoord zullen bagatelliseren in de wetenschap dat hun geldruif op zeker moment droog komt te staan.
Om het denkniveau van de politici weer te geven:
Staatssecretaris Sharon Dijksma jubelde dat er nu eindelijk een juridisch bindend akkoord lag.
Op onze vraag via Twitter aan mevrouw Dijksma of zij het artikel aan kon wijzen waar staat dat het een juridisch bindend akkoord is, was het antwoord: “Dat vloeit voort uit het feit dat dit een formeel ‘agreement’ is.”
De hele wereld weet dat het geen juridisch bindend akkoord is en publiceert dat ook maar mevrouw Dijksma staat te midden van haar dromende lotgenoten te jubelen. Dit soort mensen moet ons land vertegenwoordigen in een akkoord dat buiten de bevolking om door een stel dromende politici, waaronder de VVD, wordt vastgelegd en de bevolking van ons land tot armoede niveau zal doen zakken.
Behalve dan bij de Nederlandse en buitenlandse zogenaamde duurzame ruif eters die de miljarden dankbaar op hun buitenlandse rekeningen zullen parkeren in de wetenschap dat de Nederlandse bevolking zich al jarenlang zonder enig protest een oor heeft aan laten naaien en een poot heeft uit laten draaien.
