Beleggingsfirma Raedthuys aast op uw centjes, wind is bijzaak, winst niet
Donderdag 18 december 2014
De Raedthuys groep wordt vanaf het begin van haar bestaan in 1995 mede gefinancierd vanuit het Triodos Groenfonds. In het blad van de bank “De kleur van geld” wordt deze relatie dan ook alle ruimte geboden om de grootste leugens als waarheid neer te pennen.
“Het betrekken van burgers bij duurzame energieprojecten is niets nieuws, althans voor Raedthuys”, zo begint het artikel waarin als vaststaand feit wordt verkondigd dat Raedthuys omwonenden nauw betrekt. Niets is echter minder waar. Raedthuys ontwikkelt projecten samen met boeren die ze contracten laat ondertekenen waar ze niet meer onderuit kunnen en maakt vervolgens handig gebruik van Rijksregelingen om de omwonenden volledig buiten spel te zetten (SDE+ regeling voor de rendementen, RCR voor het doordrukken van het project zonder betrokkenheid van bevolking of het locale bestuur en de planschaderegeling om de schadeclaims op af te wenden).
Raedthuys deinst er ook niet voor terug om onderzoeksbureaus en onderzoeken die draagvlak moeten aantonen te manipuleren (voorbeeld: “Opinie onderzoek windenergie” van Newcom Research; een klacht bij het MOA heeft dat aangetoond). Natuurlijk worden voor de vorm nog enkele bijeenkomsten georganiseerd over participatiemogelijkheden echter zonder alle bewoners uit te nodigen. Die zogenaamde participatiemogelijkheden hebben trouwens niets om het lijf of zijn een sigaar uit eigen doos. Daarbij gebruikt Raedthuys misleidende teksten als “gratis energie” (windwissel). Dit grenst aan oplichting en heeft veel weg van de praktijken van een criminele organisatie.
Dat de Triodosbank dergelijke praktijken faciliteert past niet bij duurzaamheid. Een bank die zijn relaties belangrijker vindt dan de waarheid neemt haar eigen principes niet serieus. Het zogenaamde groen van de bank kleurt dan diep rood, een kleur die op de kaken van de directeur Matthijs Bierman niet zou misstaan zo moet ie zich schamen. Wanneer trouwe klanten van de bank hem voorhouden wat er mis is met wat Raedthuys schrijft, zwijgt ie in alle talen. Wel laat ie een ondergeschikte nog wat obligate teksten opstellen die niet ingaan op het geschetste probleem. Is dat transparantie, is dat verantwoording afleggen? Een bank die op die manier met zijn eigen prachtige principes omgaat moet toch eens in de spiegel kijken of ze echt nog groen is en of ze niet slechts intenties uitspreekt die niet meer worden waargemaakt.
De profiteurs
Hoe gaat dat in Gelderland in Angerlo?
Het zijn er maar een paar die meedoen, niet echt een gebiedscoöperatie. Zij hebben helemaal geen behoefte aan participatie. En ook niet aan draagvlak. Het is geld dat 4 boeren en een beleggersclub RAEDTHUYS WINDENERGIE BV maakt tot meedogenloos voor het landschap en hun buren.
Het voltrekt zich stilletjes: initiatiefnemers komen niet uit de kast. Jan Huirne sr. is een succesvol zakenman in agrarische grondpercelen. Die kwam fa. Raedthuys ergens tegen, want wind boert beter dan mais. Het zal Ter Huirne tegenvallen dat van de oorspronkelijke 5 molens op zijn land er nog maar 2 resteren. Jan Huirne sr. heeft naast zijn zoon er 3 boeren bij gehaald en ze een gedeelte van zijn geld beloofd.
De buurt heeft geen informatie ontvangen. Niet van de 4 boeren, niet van Raedthuys, niet van de Provincie Gelderland. Raedthuys heeft wel een folder in een aantal brievenbussen gedaan: “als de wind meezit in 2017…”. De windmolenfoto’s daarin geven wel een erg flatteus beeld van de gedrochten.
Mocht de provincie Gelderland denken dat de fa. Raedthuys risicovol investeert in grond: helemaal niet: wat zou u doen als Raedthuys een handtekening vraagt onder € 30 tot € 45.000 per paal in uw tuintje ? Het kost hen niks anders dan een keukentafelbezoekje. Kan ook niet: er werken 1 directeur, 2 technici en ca. 10 boekhouders. Voor meer dan 90 BV’s, dat wel.
Niks duurzaam Raedthuys
Gewoon de macht van het geld en een zwakke politiek. Ja, dat lijkt inderdaad op Italië. Daar zit naast de maffia ook de paus: reden voor verzuchting van veel (on)gelovige Angerloërs: “die windmolens hou je toch niet tegen…”.
Intussen heeft het grote geld een sociale tweespalt geslagen in de buurt. Boeren onder elkaar willen elkaar eigenlijk niet beperken in ‘ondernemen’. Maar dit gaat te ver. Want er zijn ook boeren die het landschap wel ter harte gaat.
Beleggingsclub
De fa. Raedthuys produceert wel duurzame energie, maar dat is voor haar slechts bijzaak. In hoofdzaak is het een beleggersclub. Bovenop de werkelijke investering in windmolens, mogen ze volgens vaststellingsovereenkomst met de Belastingdienst ook een vette lening van Raedthuys zelf op dat windmolenproject afschrijven.
De Staat betaalt meer dan de zo opgefokte investeringskosten van de Beleggersclub: Personen in de 52%-schaal inkomstenbelasting krijgen acuut 65% van hun certificaat terug, de rest als aftrekbare verliezen in de looptijd van 5 jaar, en uitkering na 5 jaar (en een dag) tot orde 150% ( in 2013 nog steeds 10% per jaar rendement) op slechts de netto investering.
De windmolens vervallen na 5 jaar (en een dag) tegen zeer laag bedrag aan één van de 100 BV’s van de Beleggersclub. De exploitatie is dankzij de Staat zo gunstig, dat deze medestanders kan kopen o.m. door boeren nu reeds € 45.000 per windmolenpaal per jaar toe te zeggen. Dit beïnvloedt de ruimtelijke ordening vanuit een machtspositie.
Let op de verhouding begininvestering € 40 miljoen en de terugkoop van de 52%-betalers voor € 15 miljoen. In feite betaalt de schatkist het verschil plus de winst voor die certificaat houders, en kan de Beleggersclub na 5 jaar verder gaan met nog maar 40% van de investeringslast. Tel uit je winst, want dat wordt nog 10 jaar daarna gesubsidieerd met ca. 50% subsidie SDE+ 2013, wat wij betalen op de energierekening.
Leven van de wind
‘Leef van de wind’ adviseert de Raedthuys Groep aan potentiële investeerders. Het Enschedese bedrijf doet zelf niet anders want het oprichten, exploiteren, verzekeren en verkopen van windmolenparken gaat het bedrijf goed af. Rendementen van 144 % op investeringen in een windmolen worden helaas niet meer behaald, maar een kleine 20 % is nog altijd mogelijk. Sinds 1997 heeft Raedthuys in Nederland vijftien verschillende windenergieprojecten gerealiseerd met in totaal 64 windturbines.
Maar hoewel de overheid groene energie propageert, stokt de aanleg van nieuwe windmolenparken, onder meer door het toenemende maatschappelijk verzet.
Hij verkocht ooit verzekeringen, en dus is een grapje snel gemaakt: ‘Van de ene windhandel naar de andere’.
Alfons Wispels, directeur en enig aandeelhouder van de Raedthuys Groep, kan er wel om lachen, maar logisch is de overstap van de assurantiebranche naar de windmolenmarkt niet.
Tot 1995 had Wispels een eigen assurantiekantoor, maar het verkopen van verzekeringen maakte de ondernemer in hem niet gelukkig. “In de assurantiebranche staat 80 % van de omzet vast.” In 1995 richtte hij Groenraedt op, ontwikkelaar van windenergieprojecten en nu een van de dochterondernemingen van de Raedthuys Groep. Wispels zag vlak over de grens bij Ahaus windmolens staan en combineerde dat met de behoefte die er bij relaties bestond aan rendabele investeringen. “Het heeft mij altijd verbaasd dat mensen hun centjes staken in bijvoorbeeld teakplantages aan de andere kant van de wereld.”
Dichter bij huis, zo concludeerde Wispels na enig marktonderzoek, was er op het gebied van windenergie een evenzeer lucratieve markt weggelegd. “Mijn accountant zei dat het niets was,
dus heb ik maar besloten het te doen.”
(Bron: Stichting Duurzame Energieprovincie; Twentevisie en website hoordewindwaait.nl)
