40% CO2-doelstelling van de EU wordt door Pools veto afgeschoten
Zondag 19 oktober 2014
De scepsis over de klimaatverandering neemt hals over kop toe in de EU. Nationale overheden zijn niet van plan mee te werken aan een 40% reductie van de CO2 uitstoot in 2030 op een moment dat de EU economisch gezien op de knieën ligt. De 40% reductie zou overeenkomen met de uitstoot in 1990 en zal voor de industrie in de EU desastreus uitpakken.
Op de EU top die deze week wordt gehouden zal dit duidelijk worden.
De Poolse minister van Economische Zaken en vice-premier Janusz Piechociński zei voor de Poolse radio dat het 40% reductieplan plan gelijk staat aan economische zelfmoord.
Hij zei verder dat wanneer de EU dit plan onverkort wil uitvoeren Polen een veto zal uitspreken. Voor het Poolse ministerie van Economische Zaken en zelfs voor de meerderheid van de EU landen die tegen de 40% reductie zijn, die minstens de helft van de Europese industrie zal vernietigen, is het plan onaanvaardbaar.
Economische analisten zeggen dat een veto of een duidelijke wijziging van de 40% reductie een grote invloed zal hebben op het mondiale beleid inzake klimaatverandering.
Als de EU landen het plan afschieten zal er weinig stimulans uitgaan van landen als de VS en China hun verdere inspanningen om emissies terug te dringen uit te voeren.
De Duitse bondskanselier Merkel zei in een regeringsverklaring voor het Duitse Parlement dat ze weinig vertrouwen heeft in een positieve uitkomst van de top.
Uit steeds meer wetenschappelijke rapporten en studies blijkt dat CO2 niet alleen verantwoordelijk kan zijn voor de vermeende verwarming van het klimaat en dat er andere zogenaamde broeikasgassen zijn die misschien wel een aanzienlijk grotere invloed hebben.
Algemeen wordt vergeten dat CO2 een onmisbaar plantenvoedsel is.
Met de sterk groeiende wereldbevolking de komende decennia is het EU plan om de CO2 uitstoot in 2030 met 40% te reduceren rampzalig voor de voedselvoorziening voor miljarden mensen. Grote voedselschaarste zal het gevolg zijn.
In veel wetenschappelijke rapporten staat, en ook uit metingen in de praktijk blijkt dat er nauwelijks CO2 bespaard wordt bij grootschalige toepassing van windenergie. Deze besparing werd en wordt nog steeds door de voorstanders van windenergie aangevoerd als reden om maar veel windmolens te bouwen.
Als het Nederlandse plan om heel het vasteland en Nederlands zeegebied vol te zetten met windmolens wordt uitgevoerd dan verzorgen al deze duizenden windmolens nog geen 3% van de totale Nederlandse elektriciteitsvoorziening tegen een kostenplaatje van meer dan € 100 miljard terwijl er geen kilogram CO2 wordt bespaard.
De Nederlandse huishoudens worden door minister Kamp onder valse voorwendsels miljarden Euro’s uit de zak gerold.
