Klimaatbeleid, de dodelijke rite van Moloch?
Woensdag 7 februari 2018
Een gastbijdrage van Jeroen Hetzler
De godheid Moloch was een machtige godheid die alleen tevreden gesteld kon worden door het offeren van pasgeboren kinderen door ze door de muil van het afgodsbeeld te duwen in het vuur dat binnenin het afgodsbeeld brandde. Er bestaan meerdere voorstellingen van deze godheid. Zie hier.
Het offer van een kind werd wellicht als een bijzonder groot en dus ‘krachtig’ offer beschouwd, en werd waarschijnlijk alleen gedaan in tijden van grote nood – in penibele oorlogssituaties bijvoorbeeld.
Er staat: tijden van grote nood. Zo wordt onze situatie door lieden als Rotmans, Minnesma c.s. onterecht voorgespiegeld, waar geen aanleiding is voor de aanname van op korte termijn oprakende energiebronnen en al helemaal niet voor de AGW-hypothese omdat die verworpen is. Die tijden van grote nood zijn dus fantasie en PR voor een verdienmodel en bestaansrecht.
De associatie met Moloch komt dan ook bij mij op bij het observeren van de argumenten en de steeds draconischer wordende maatregelen die worden aangedragen om de weerlegde AGW-hypothese alsnog in stand te houden. Geen weldenkend mens ontkent de opwarming na 1850, maar dat de mens hier substantieel debet aan is, is inmiddels weerlegd. Om dezelfde reden is de hockeystickgrafiek van Mann (en zijn kliek) langs diverse zijden weerlegd als zijnde manipulatie. Het is niet verstandig om de onwetenschappelijke site van deze kliek serieus te nemen.
Het is nogal schokkend te constateren dat desondanks de gelovigen in de mythe van de AGW-hypothese bereid zijn om onze gehele maatschappij en de volgende generatie als offer in het vuur te werpen van de moderne Moloch die klimaatbeleid heet. Hier is sprake van een bedreigende godsdienstige obsessie van een beperkt, doch dominant groepje lieden met enorme financiële en existentiële belangen dat wij kennen als het Eco Industrieel Complex. Dit in navolging van het Militair Industrieel Complex. Zie hier. Intrigerend is de afbrokkeling van deze laatste. Gegeven de absurditeiten die door de klimaatreligieuzen worden gedebiteerd, zou het EIC ook zo maar kunnen afbrokkelen. Hier is alle reden voor, gegeven de weerlegde AGW-hypothese, de weerlegde voornoemde hockeystickgrafiek en de constatering dat in de klimaatreligieuzen inderdaad elke realiteitszin is zoekgeraakt. Zie het motiveren door ex minister Kamp van het verbranden van bossen.
Tenenkrommend was het weerzien van het interview met de voormalige minister van economische zaken, Henk Kamp, waarin deze in alle ernst verklaarde dat biomassa geen CO2 uitstoot, omdat dat in het parallelle universum van de EU nu eenmaal zo was afgesproken.
Inderdaad kan men door een dergelijk antwoord vaststellen dat, naarmate de feiten meer en meer afwijken van de klimaatmodellen en de rampscenario’s sinds de afgelopen 45 jaar alle weerlegd zijn, de aanbidders van de klimaat Moloch zich steeds verder buiten de realiteit plaatsen. Ik krijg niet de indruk dat onze over Zwarte Piet, genderneutraliteit etc. kibbelende Overheid, enige inzicht heeft in de strekking, en vooral de noodzaak, van de voorgenomen klimaatmaatregelen. Dit laatste woord alleen al toont aan dat onze Overheid zich in een parallel universum bevindt. Kennisname van wetenschappelijke feiten heeft plaatsgemaakt voor emotie, zetelbehoud en financiële belangen. Kennis doet niets ter zake, dus ook niet bestuurlijke verantwoordelijkheid.
Het is dan ook niet onterecht vast te stellen dat onze Overheid in hetzelfde parallelle universum leeft als deze meneer: hier. Niet alleen de Overheid, maar ook de burger/belastingbetaler die deze klimaatmoloch gedwongen moet aanbidden, is misleid door decennialange desinformatie door o.a. de milieubeweging en Al Gore over niet bestaande rampen, een niet bestaand tekort aan energiebronnen en een niet bestaande invloed van de mens.
Het hardnekkige geloof, zoals ook heerste bij de hekserij in de middeleeuwen stemt niet tot vreugde, maar is de realiteit: de mens is gevoelig voor rampen, mythen en vooroordelen. Dit neemt niet weg dat het onverstandig is om de welvaart van de komende generatie te borgen op grond daarvan i.p.v. op vooral natuurkundige begrenzingen. Het staat wetenschappelijk vast dat het roken van sigaretten grote, zo niet dodelijke, risico’s met zich meebrengt. Zo staat het ook wetenschappelijk vast dat het geloof in de klimaatmoloch grote, zo niet dodelijke, maatschappelijke risico’s met zich meebrengt.
Zo staat het ook vast dat de toekomst van de komende generatie niet in goede handen is van een Overheid die meer weg heeft van een open inrichting.
