Welkome nuchterheid
Dinsdag 22 december 2015
Een gastbijdrage van Jeroen Hetzler
Hoe verfrissend kan het leven soms zijn. Gisteren las ik een interview met de econoom Richard Tol. Ter informatie over Richard Tol het volgende:
Richard Tol (1969, Hoorn) studeerde econometrie en promoveerde in 1997 in de klimaatwetenschap aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. In 2007 won hij als lid van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) de Nobelprijs voor de Vrede. In 2013 weigerde hij het nieuwe klimaatrapport samen te vatten. Hij vond de conclusies van IPCC te negatief. Tol is hoogleraar economie aan de Universiteit van Sussex. Hij is getrouwd, heeft kinderen en heeft sinds de zomer van 2013 een zetel in de Raad van Advies van de Groene Rekenkamer.
Richard Tol (46) sluit tijdens het praten af en toe zijn ogen. Hij zit heerlijk onderuit gezakt in een kantine van de Universiteit van Sussex nabij het Zuid-Engelse Brighton. Hij krabbelt aan zijn baard. Formuleert zorgvuldig. De Nederlander behoort tot de belangrijkste economen ter wereld. Is een gerenommeerd klimaatonderzoeker. Met een opengeknoopt houthakkershemd, grijze kuif en mat in zijn nek.
Het interview biedt ontwapende uitspraken die getuigen van relativeringsvermogen en nuchtere afstand van de zoveelste hype in de menselijke geschiedenis, hopelijk minder hardnekkig dan de heksenjacht, maar hardnekkiger dan bijvoorbeeld de zure regen. Zo mogen wij lezen:
Er is geen enkele reden om aan te nemen dat klimaatverandering nou zo verschrikkelijk is. Tenzij je fondsen werft voor Greenpeace of een politicus bent die zich als redder van de mensheid presenteert. Dan heb je er baat bij om de boel te overdrijven. De realiteit is dat het klimaat nauwelijks invloed heeft op ons welzijn en onze welvaart.
Een zinnig standpunt, gezien de enorme spreiding van het mensdom over de aarde met de bijbehorende klimaten. De Inuït in het Hoge Noorden en indianenstammen in de Amazone handhaven zich al duizenden jaren in toch wel zeer uiteenlopende klimaten.
Lezen we verder:
Vieze lucht veroorzaakt op dit moment grofweg 4 miljoen doden per jaar. Het VN-klimaatpanel IPCC stelt dat we aan het eind van deze eeuw maximaal een miljoen doden kunnen toeschrijven aan klimaatverandering. Dus een probleem dat over honderd jaar een miljoen doden veroorzaakt, is belangrijker dan een probleem dat nu miljoenen doden veroorzaakt? Volstrekte kolder.
Tja, en dan te bedenken dat veel van die 4 miljoen doden het gevolg is van binnenhuis op hout koken omdat toegang tot betaalbare energie maar niet opschiet. En dit hebben zij ook te danken aan de milieubeweging die maar staat te palaveren om subsidie op te strijken en de aandacht af te leiden van deze problematiek. Bekommernis om medemensen? Ik zou het niet zo noemen. Eerder gebrek aan scrupules. Met name Greenpeace blinkt hierin uit mede door de affaire van Golden Rice. Met het imago van Gutmensch zou ik het zeker niet willen associëren. Het is niet ondenkbaar dat nuchtere mensen dit doorzien, gegeven het aanhoudende enorme ledenverlies van Greenpeace.
Het is opmerkelijk hoezeer bepaalde lieden zich autoriteit menen te kunnen aanmeten op terreinen waar deze geen gezag heeft omdat dit niet zijn of haar expertise is. Dit is een toenemend fenomeen zoals laatst weer in een brief over versnelde sluiting van de kolencentrales die ondertekend werd mede door niet bepaald autoriteiten op dit vakgebied. Net als die brief over uitbannen van schaliegas ook was ondertekend door lieden die op dat gebied geen enkele expertise hebben. Schoenmaker houd je bij je leest. Het lijkt echter een postmoderne kwaal dat allerlei lieden zich genoopt voelen zich publiekelijk als Gutmensch te manifesteren onder de vlag van een academische titel. Wat meer gevoel voor de wetenschappelijke methode en minder emotioneel getinte bemoeizucht zouden welkom zijn. We lezen verder:
Ik weet dat overheden liever niet horen dat de tienduizenden ambtenaren die zich met klimaatbeleid bezighouden overbodig zijn. En milieuorganisaties die zich bezig houden met het klimaat nemen het me niet in dank af als ik zeg dat ze zich beter op iets anders kunnen richten. Als een land de uitstoot van broeikasgassen wil verminderen, moet het gewoon een koolstofbelasting invoeren en in ruil daarvoor de loonbelasting verlagen. Niet iedereen werkt, maar iedereen gebruikt wel energie. Voor zo’n koolstofbelasting heb je aan drie ambtenaren op het ministerie van Financiën genoeg. Want zo ingewikkeld is het heffen ervan niet.
Wat iedereen al weet is dat het ‘klimaatbeleid’ wat dit ook moge inhouden, slechts banenschepperij is à la de Melkert-banen. Allemaal gesubsidieerde nodeloze banen op kosten van de belastingbetaler. Het Gemini-windpark spant wel de kroon met € 300 miljoen subsidie per jaar voor exploitatie waar het om 120 banen gaat. Dit is € 2,5 miljoen per baan en dus 50 banen in de gezondheidszorg. En dan te bedenken dat het om een niet bestaand probleem gaat. Er is geen klimaatprobleem en er is ook geen energieprobleem. Wel een ander probleem:
“Armoede is een groter probleem dan klimaatverandering. Help je de armen door de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen of door de armoede te bestrijden? Een belangrijke vraag waarop nog niemand een duidelijk antwoord heeft.”
Over de rol van het KNMI in het klimaatdebat is Richard duidelijk:
“De jongens en meisjes van het KNMI moeten doen waarvoor ze betaald worden: het weer voorspellen. Ze hebben nul expertise op het gebied van klimaatbeleid. Ze weten niets over energiebeleid en niets over economie en moeten dus hun mond houden.”
Dit lijkt mij een waar woord. Het staat in contrast tot het standpunt van de milieubeweging dat is losgeraakt van het oorspronkelijke humane idealisme en bekommernis voor het milieu. De milieubeweging was beland bij de keuze tussen existentie en het oorspronkelijke humaan idealisme, en heeft gekozen voor existentie ten koste van moraliteit. Patrick Moore wees op dit verlies van morele integriteit. Het is ook niet goed gesteld met de methoden van de AGW-hypothese (Anthropogenic Global Warming; door de mens veroorzaakte catastrofale opwarming)-protagonisten. Hier zijn ruim voorbeelden voorhanden zoals de hockeystickgrafiek en Climate Gate. En dit gaat dagelijks door. Het is verontrustend vast te stellen hoeveel politici geloven dat 97% van de wetenschappers menselijke invloed op catastrofale opwarming onderschrijft.
Bovendien vind ik het verontrustend dat dit land geleid wordt door lieden die zich op hun beurt zo sterk laten leiden door emotie, dat zij de juiste verantwoordelijkheid uit het oog verliezen. Het gaat wel om de toekomst van dit land en borging van voldoende energie, maatschappelijke cohesie en welvaart. Dat het warmer is geworden, is alleen maar prettig. Mens, plant en dier, ja zelfs de ijsbeer, varen er beter bij dan bij kou.
