Het gratis geld uitgeven van onze kinderen – als innovatieve aflaat
Zaterdag 5 september 2015
Een gastbijdrage van Gert-Jaap van Ulzen
… of hoe het gebrek aan opwarming straks als hét succes van groen beleid zal worden verkocht …
Met verbazing aanschouw ik de huidige energie discussie. Die wordt overheerst door groene dogma’s, waarbij de inbreng van beta-wetenschappers en economen, stelselmatig terzijde wordt geschoven. Elke serieuze analyse wordt afgedaan alsof de groene religie de waarheid in pacht heeft; ‘wij weten wel wat goed voor u is’. Dus niet.
Het enige wat de groene lotgenoten tot op heden daarmee bereikt hebben, is een ongekende welvaartsvernietiging. Vooral in de vorm van gesubsidieerde windenergie. Als vuistregel krijgt elke MegaWatt vermogen voor windturbines op zee een half miljoen subsidie per jaar. Dat zijn 75.000 agenten, 120.000 extra handen aan het bed of het opvangen van 300.000 vluchtelingen. Keuzes!
Er is ook geen enkele reden om angstig te zijn voor de toekomst. Het is nog nooit zo goed gegaan met moeder Aarde. Mensen worden ouder en gezonder ouder. Steeds meer mensen hebben toegang tot schoon drinkwater en sanitatie. Steeds minder mensen hebben honger of leven onder de armoede grens. Met nog maar een fractie aan landbouw grond, voeden we de wereld.
Het gaat uitstekend met ons milieu en de biodiversiteit doet het prima. Bijensterfte is een non-issue gebleken en de zielige ijsbeertjes populatie is groter dan ooit. De Sahara vergroent, met dank aan meer CO2 maar met name door meer regen. Extreem weer – cyclonen, maar ook wolkbreuken – nemen af, niet toe. De ‘gevaarlijke’ opwarming is al decennia lang zoek.
De resultaten van de afgelopen 30 jaar zijn ongekend. Niet dankzij maar ondanks de groene gekte. Of te wel, groene paniek om niets. Verontrustend is wel, dat ieder weldenkend mens dát weet – of had kunnen weten.
Onbeperkte – min of meer gratis – energie, is een voorwaarde voor het verder doen toenemen van onze welvaart. En die toenemende welvaart is een voorwaarde voor een betere wereld. Landen waar het gemiddelde gezinsinkomen boven de $10,- per dag uitkomt, beginnen met het opruimen van hun milieu problemen. Maar onze groene ideologie misgunt zelfs de allerarmsten een inkomen van die schamele $10,- per dag. Die allerarmsten mogen als eerste consuminderen.
Wij zijn ooit begonnen met spierkracht en later paardenkracht. De stoommachine was de reden van het uitbannen van de slavernij, die leverde meer arbeid dan 1000 slaven en had ook nog eens geen lunch pauze. Technologie waar de wereld heel veel beter van is geworden.
Er staan legio technologische innovaties klaar om wel aan de vraag naar vrijwel gratis energie te voldoen. Maar door de huidige groene gekte worden de benodigde middelen bestemd om de verliezen te dekken van een fossiele technologie uit het jaar 1180. Het jaar waarin de eerste windmolen in Roermond werd neergezet.
Onze groene dwaasheid geeft dus liever het geld uit, om een technologische ontwikkeling van meer dan 800 jaar oud in leven te houden. Liever dat, dan aan 200.000 thuiszorg medewerkers om – uw en mijn – ouders in leven te houden. Met recht, groen is killing.
Gelijk aan de klanten van Henri Ford – die vroegen vooral om een sneller paard – vragen Greenpeace en consorten om meer wind. Als je denkt in wat je hebt, krijg je wat je had. Daarbij worden zelfs de meest basale wetten der fysica rustig terzijde geschoven. De groene waanzin ten top.
Die energie innovaties zijn ‘the next big thing’, met landen als India & China voorop. Het zal mij benieuwen hoe onze gesubsidieerde malloten, zoals Urgenda & Greenpeace die dogmatisch denken tegen houden. Greenpeace is als ‘criminele organisatie’ India al uitgezet – ‘Zij die weten wat goed voor u is, groeten u’, alleen nu voortaan vanaf de andere kant van de Indiase grens. Urgenda solliciteert naar een vergelijkbaar lot.
Zelfs zo het beperken van CO2 goed zou zijn voor het klimaat, kiezen onze groene vrinden dus precies de meest absurde route daar naar toe. Structureel wordt het innovatief vermogen van de mensheid ontkend, alsof het stenen tijdperk ophield door een gebrek aan stenen. Het echte gevaar schuilt nog ergens anders. Wanneer straks blijkt dat menselijke klimaat opwarming non-existent is, zal het ontbreken daarvan, geclaimd worden als succes van groen beleid.
Elke euro (wind-)subsidie is dus een euro die níet besteed kan worden aan energie innovaties. Niet alleen vernietigen de groene weldoeners daarmee onze welvaart, zij maken het oplossen van hun eigen vermeende klimaat- en energie probleem onmogelijk.
Wat dus resteert, is het gratis geld uitgeven van onze kinderen – als innovatieve aflaat. Om Thatcher maar te citeren; ‘Eventually [green] socialism runs out of other peoples money’. Laat onze toekomst dus maar snel beginnen!
