NOS in de geest van de KGB?
Zaterdag 1 augustus 2015
Een gastbijdrage van Jeroen Hetzler
Afgelopen donderdag 30 juli trof mij in het NOS-journaal van 20:00 uur bij een reportage over de maatregelen van Shell een opname van een lustig draaiende windturbine. Zie: http://feeds.nos.nl/journaal na de 19e minuut.
Het item betrof de gevolgen voor Shell van de sterk gedaalde olieprijzen. Daarin werd becommentarieerd dat deze daling het gevolg was van sterk toegenomen energie op de markt (correct), en dit tegen de achtergrond van die lustig draaiende windturbine (suggestief en incorrect). U lezer, voelt in eerste instantie de suggestieve boodschap: kijk, hernieuwbare energie begint nu merkbaar fossiele brandstof terug te dringen. Het is mogelijk dat ik een tikje paranoïde ben, maar gegeven de ervaringen met het NOS-journaal, vermoed ik toch een staaltje van desinformatie volgens het boekje. We gaan eens kijken:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Desinformatie
Desinformatie is bedoeld om het publiek te manipuleren op een rationeel niveau. Dit kan door:
- ofwel tegenstrijdige (maar juiste!) informatie in diskrediet te brengen
- ofwel door steun te verlenen aan verkeerde conclusies.
Een geregeld voorkomende desinformatietactiek is om een gedeelte van de waarheid en zichtbare fenomenen te vermengen met valse conclusies en leugens, of om een deel van de waarheid te presenteren als het hele verhaal.
Nu dan, we hebben te maken met 2 vormen van desinformatie. De eerste is de valse, maar ogenschijnlijk rationele suggestie dat hernieuwbaar (wind en zon) nu toch echt zich concurrerend manifesteert. De tweede is het verzwijgen van de waarheid, namelijk de echte oorzaken van de prijsdaling.
Wat het eerste betreft, is het bedenkelijk om dit te beweren omdat hernieuwbaar, wind, zon en biomassa, ook maar enige rol van betekenis speelt op de wereldenergiemarkt. Het gezamenlijk aandeel fossiel, kern en hydro bedraagt bijna 98% van de totale consumptie zoals hieronder te zien is:
Wat het tweede betreft, de US-olieproductie steeg naar 1,6 miljoen barrel per dag (Mb/d), de grootste groei in de wereld en de eerste keer dat de productie boven de 1 Mb/day kwam in het 3e achtereenvolgende jaar. De olieproductie oversteeg hiermee de vorige peak oil.
De VS passeerde Saoedi Arabië en Rusland als grootste olieproducent.
Hierin spelen schalieolie en –gas een doorslaggevende rol.
US-schaliegas steeg eveneens waardoor het aandeel in de groei van de wereldgasproductie 80% werd. Het US-schaliegas heeft in de afgelopen 10 jaar ongeveer 50% van de productie voor zijn rekening genomen. Inmiddels is Rusland gepasseerd. Saoedi Arabië heeft in 2015 de productie van olie fors opgevoerd teneinde de concurrentie van US-schalieolie uit te schakelen door de winning van schalieolie onrendabel te maken.
Dit is dus wat er zich in werkelijkheid afspeelt: platweg gezegd: wij verzuipen in de olie, niet in hernieuwbaar.
Daarnaast, hernieuwbaar betreft vrijwel uitsluitend elektriciteitsproductie. Elektriciteit dekt slechts ca. 12% van de totale energiebehoefte. Hierbij zij aangetekend dat elektriciteit uit hernieuwbaar slechts in 3% van de tijd daadwerkelijk vraagvolgend is ondanks een productiefactor van ca. 30%. Dit waar die vraagvolgendheid van fossiel en kern ca. 85% is (productiefactor 90%). Hernieuwbaar kan immers niet geregeld worden. Concreet: u kunt maar beter niet de finale van het WK-voetbal bekijken door uitsluitend gebruik te maken van wind en zon; het is dan donker en het kan ook wel eens niet waaien.
De resterende onregelbare overproductie van elektriciteit uit wind en zon verdwijnt tegen dumpprijzen of zelfs bijbetaling in de afvalput van de Restmarkt als doorgedraaide komkommers op de veiling. Die kosten voor dit fiasco vindt u terug op uw energierekening in de gedaante van energiebelasting of –heffing. Subsidie dus, afgedwongen door lieden die het bij hun obsessie voor hernieuwbaar blijkbaar moeten hebben van desinformatie om de burger te misleiden. Goedkope steenkolen moeten in werkelijkheid de verzieking van de energiemarkt door subsidies oplossen. Zo kom je wel aan ogenschijnlijk goedkope elektriciteit.
Desinformatie is dus het instrument waarvan de aanhangers van hernieuwbaar zich bedienen. Het is een beproefd middel om de eigen doelstellingen te bereiken:
https://nl.wikipedia.org/wiki/KGB
Eerste hoofddirectoraat Afdeling A: desinformatie
Soms bekruipt mij de gedachte dat men bij het NOS-journaal liever de richtlijnen van het Eerste hoofddirectoraat Afdeling A: desinformatie, volgt dan de journalistieke code. Het is een huiveringwekkende gedachte dat ons burgers moedwillig het recht wordt onthouden op volledige en objectieve informatie. Deze gedacht bekruipt mij keer op keer op aantoonbare gronden, waar objectieve informatieverstrekking toch bij uitstek de taak van de journalistiek zou moeten zijn. Het NOS-journaal lijkt echter verworden tot opinievorming in plaats van objectieve en feitelijke berichtgeving. Naar mijn mening is hier sprake van onvoldoende verantwoordelijkheidsbesef, dan wel moreel laakbare subjectief getinte desinformatie. En niet alleen bij het NOS-journaal.
Mijn zorg is versterkt door het volgende artikel in Elsevier:
De vrees is ook hier hoe objectief en betrouwbaar de berichtgeving is van VPRO’s Tegenlicht met een hoofdredactrice die ooit hoofdverdachte was van de extreem linkse terroristische organisatie RaRa. Laat ik het zo stellen. Na 1945 vond er een intensieve denazificatie plaats van Duitsland. Na de val van het communisme ontbrak een vergelijkbare demarxistificatie. Ik vrees dat de gevolgen van deze omissie zich merkbaar manifesteren, niet alleen bij diverse media, maar ook bij de milieubeweging en diverse politieke parijen. Er is dan ook volop aantoonbaar bewijs voor opzettelijke desinformatie en indoctrinatie van schoolkinderen door dezulken om deze vrees te ondersteunen.
Ik vraag mij bij dit alles af wat men toch beoogt. Wil men het beste voor hebben met de aantredende generatie of streeft men een behoudzuchtige Stalinistische antiwelvaartsgroei na in de gedaante van de planeetreddende Gutmensch? Wordt bij het NOS-journaal wel voldoende overwogen waar de verantwoordelijk ligt? Misschien kan een moreel zelfonderzoek soelaas bieden, maar ik vrees dat afhankelijkheid van het grote geld (subsidie en donateursgelden) en zucht naar politieke macht het laatste woord hebben. Hoe moreel failliet kun je het nog hebben, weerspiegeld in de economische en politieke macht van het Eco Industrieel Complex, het verbond tussen de milieubeweging, de media als spreekbuis en de profiterende kapitalistische hernieuwbaarheidindustrie over de rug van de belastingbetaler?
Wat een vulgaire ironie.
