Klimaat-kantelaar Jan Rotmans voert de duurzame troepen aan
Het begint er voorzichtig op te lijken dat er een kentering op gang komt nu meer en meer partijen, politici, media en burgers zich realiseren dat zij decennialang zijn misleid. Misleid met name door niet gekozen organisaties als Greenpeace, Milieudefensie en Urgenda met Rotmans (hoogleraar transitiekunde) als ere-voorzitter en mede oprichter van deze omstreden organisatie. In Nederland is dan ook sprake van corporatisme, een ongewenste bedreiging voor onze democratie, waarin de burger inmiddels al geheel buiten spel is gezet. Urgenda heeft het in 2015 zelfs voor elkaar gekregen om een activistische rechter volledig buiten zijn boekje te laten gaan. Zie hier en hier. Een citaat uit de laatste link:
In feite is het hele probleem in Nederland ondervangen met het prachtige leerstuk van de marginale toetsing. In de bestuursrechtspraak komt dit er op neer dat een bestuursrechter alleen mag kijken of de overheid zich aan de geldende regels heeft gehouden en of de resultaten van het overheidsbesluit wel voldoende gemotiveerd is. Inhoudelijk mag een rechter niets toetsen. Dat heeft te maken met de machtenscheiding. Inhoudelijk gaat het bestuursrecht immers over hetgeen de uitvoerende macht doet en daar hoort de rechter zich niet mee in te laten.
Wat ik wel zorgelijk vind, is dat juist op het hoogste niveau zowel bestuurders als de magistratuur zich slecht bewust lijken te zijn van de beginselen van onze rechtsstaat.
Dit sluit aan op de boodschap van Rotmans (hierover later meer) en op de toepassing van de Crisis- en Herstelwet en de Rijkscoördinatieregeling. Beide zijn voorbodes van de door Rotmans c.s. beoogde klimaat-dictatuur. Een politicus met visie verdiept zich in de (wetenschappelijke) feiten en hun gevolgen, toetst deze aan nieuwe (wetenschappelijke) feiten en past zijn beleid er op aan. Buma (CDA) o.a. geeft hier blijk van visie. Een dictator daarentegen heeft geen visie, maar een tunnelvisie. Dit is het geval met Rotmans, en vele andere klimaatgelovigen. Dat hele klimaatcircus berust op een machtspel met blind geloof in de mythe van CO2-catastrofe als instrument. Nu dan, enkele citaten uit het artikel in Elsevier over Rotmans:
Zo was Rutte ooit van mening dat windmolens ongeschikt waren voor elektriciteitsproductie, omdat ze niet draaien op wind, maar op subsidie.
Dit is een waarheid die onverminderd van kracht is, in weerwil van alle trucages om de burger te misleiden en buiten spel te zetten.
Gelukkig hebben we in de Algemene Rekenkamer nog een onkreukbaar overheidsorgaan dat dergelijke leugentjes (JH: de subsidievrije windmolens op zee) doorprikt.
Kwalijker is de valse vergelijking die Rutte c.s. maken:
Zo heeft de minister-president aan het hele complex ‘klimaat-energie-gas-wind’ een nieuwe draai gegeven wellicht om het te verzoenen met zijn eerdere denkbeelden, voor zover voorradig. In de dagenlange Kamerdebatten na Prinsjesdag vergeleek Rutte de opdracht die zijn Kabinetten zich hebben gesteld qua klimaat en energie met de naoorlogse opbouw.
Dit is een bedrieglijke vergelijking, omdat gesuggereerd wordt dat het gaat om een onvermijdelijke noodzaak. Dit waar in werkelijkheid sprake is van een niet op wetenschappelijke basis berustende hypothese van de door mensenhand veroorzaakte catastrofale opwarming.
Dit was handig van de minister-president, want zo doe je net alsof het niet om politieke keuzes gaat, maar om een nationale taak, waarover eigenlijk geen discussie kan bestaan, waar ieder de schouders eronder moet zetten en waarbij zeurpieten en dwarsliggers kunnen worden genegeerd.
Inderdaad is dit de strekking van het ‘debat’ geworden: bluf, misleiding en intimidatie door het ontbreken van wetenschappelijke onderbouwing. Hier komen dan ook lieden als Rotmans en NGO’s in beeld:
Rotmans en zijn wereldje zetten niet alleen de toon door, samen met politieke partijen en doorgaans gesubsidieerde actiegroepen, zowel dreigend als wervend rond te gaan. Als Nederland zich niet bekeert, zal de wereld te onder gaan.
Nu de feiten anders uitwijzen reageert Rotmans op een voor iedere dictator typerend manier:
Soms denk ik: er mag best een verlichte dictatuur komen. Dat schiet tenminste op. Ja, laten wij dit doen. Nederland een klimaatdictatuur. En allemaal de schouders eronder.
Bron: Elsevier (Jan Rotmans wil van Nederland een klimaatdictatuur maken; mogelijk achter betaalmuur)
Maurice Strong kan trots zijn op zijn volgelingen die diens doel lijken te verwezenlijken. Zie hier.
Het is evident dat paal en perk gesteld moet worden aan de ondemocratische invloed van NOG’s in het algemeen en dergelijke lieden als Rotmans, Minnesma, etc. in het bijzonder.
Derhalve beveel ik met meer klem aan dan ooit:
Ceterum censeo Legem Caeli delendam esse.
