Hernieuwbare bedelstaf
Maandag 10 april 2017
Een gastbijdrage van Jeroen Hetzler
Recentelijk heeft het PBL een rapport het levenslicht doen zien dat opvallend dicht in de buurt komt van het partijprogram van GroenLinks, al is de beoogde CO2-emissie in 2030 met 40% PBL verminderd i.p.v. de 55% van GroenLinks. Veel zal het niet uitmaken, omdat beide doelstellingen lang voor de uitvoering onze maatschappij zullen hebben geruïneerd. Ik zal mij hier onthouden van rekensommetjes, want die heb ik al gemaakt. Ik zal ze aanhalen in onderstaand artikel. Er wordt in het PBL-rapport gesuggereerd dat de maatschappelijke kosten meevallen. Zoals gewoonlijk bij dit soort rapporten over de hernieuwbare Hof van Eden loert ook hier de spreekwoordelijke adder onder het gras, zelfs een heel nest adders in dit geval.
Het rapport beweert dat alle maatschappelijke kosten zijn meegenomen, maar is er vaag over welke deze zijn. Kosten van aansluiting, aan land brengen van elektriciteit van wind op zee, inpassingsverliezen, kosten van beschikbaar houden van capaciteit van back-up, verlies WOZ-waarde, waar blijven al die kosten? Linksom of rechtsom komen deze bij de burger terecht via de energierekening (netbeheer). Hierover verderop meer. Vooruit, toch een sommetje. Als de windplannen van het Nationale Energieakkoord, die 24% van het NL-elektriciteitsgebruik vormen, een gemiddeld huishouden € 50 per maand kosten (= een looptijd van 15 jaar gedeeld door 12 maanden/jaar), uitgaande van de € 72 miljard windplankosten van het Nationale Energieakkoord volgens de Algemene Rekenkamer, dan kunnen we berekenen dat bij 100% vervanging van elektriciteit door windmolens dit het gemiddelde huishouden 100/24 x 50 = €210/maand zal kosten. Bij tegen die tijd 7,8 miljoen huishoudens kom ik op een bedrag van € 19,7 miljard/jaar aan maatschappelijke kosten, tenzij een huishouden geen maatschappelijke entiteit is volgens het PBL. De huidige windplannen zullen uiteindelijk 3% van het totale NL-energiegebruik vormen, zijnde 24 x 13%. Dus wordt 100/24 x 3% = 12,1% verduurzaming bereikt van het totale energiegebruik volgens het NEA. Het PBL-rapport beoogt 40% CO2-reductie in 2030 en beweert dat dit ten hoogste € 5,5 miljard/jaar zal kosten.
Het moge duidelijk zijn dat er nogal wat kosten worden weggemoffeld, waaronder de 40% “kostenreductie” van Kamp, maar deze verklaart niet het hele verschil. Ik vrees dat de rest op wensdenken berust zoals gestegen energieprijzen. Het is niet verwonderlijk dat dat PBL-rapport voor de kostenberekeningen uitgaat van de aanbesteding van Borssele. Ik zal de lezer niet opnieuw lastig vallen met die sommetjes. Zie hier. Zoveel is wel duidelijk dat de burger door het Eco Industrieel Complex a) wordt misleid met rapporten zoals dit van het PBL en b) dag in dag uit door o.a. het NOS-journaal, de spreekbuis van links populisme, wordt getrakteerd op feitelijke onjuistheden. Het verschil tussen aanname, beweringen en bewijs is bij de NOS kennelijk nog niet doorgedrongen.
De ironie wil echter dat er tot op heden geen natuurkundig bewijs is overlegd van de beweerde en aangenomen catastrofale effecten van CO2 ten detrimente van de natuurlijke variatie. Om beleid te kunnen maken zoals ook in het PBL-rapport wordt uitgestippeld, zou een weldenkend mens een sterker “argument” verwachten dan de aanname dat de terugdringing van menselijke CO2-emissie leidt tot afremmen van een, overigens politiek bepaalde, temperatuurstijging tot 1,5 graad over 80 jaar. Een positieve correlatie tussen temperatuurverandering en gestegen menselijke CO2-emissie is alleen gemeten tussen 1980 en 1998. Wel wat kort en niet bijster sterk voor de forse misantrope beschuldigingen aan het adres van de menselijke soort. Nog steeds immers ontbreekt het bewijs voor een causaal verband. Het is dan ook niet meer dan de ongefundeerde groepsdenkende geest van hubris, menselijke hoogmoed, die ook het PBL-rapport uitstraalt. Onze beleidsmakers handelen derhalve volgens een religie en niet volgens de wetenschappelijke methode. Dit ondermijnt het vertrouwen in het partijkartel, een kliek links populistische politici gedreven door gebrek aan kennis en ruggengraat die de inmiddels weerlegde AGW-hypothese (Anthropogenic Global Warming; door de mens veroorzaakte catastrofale opwarming) nog steeds voor zoete koek slikt.
Wat verder opvalt aan dat rapport, is dat het inzet op gascentrales als back-up. De huidige subsidies drukken juist gas de markt uit ten gunste van het goedkopere steenkool. Back-up: dit betekent dat je geen vertrouwen hebt in de leveringszekerheid van hernieuwbare energie. Vanzelfsprekend is het rapport vaag over de uitkomst van het met veel aplomb gestelde vertrouwen in hernieuwbaar. Dit blijkt ook uit de paragraaf over import van elektriciteit. Deze veronderstelt vanzelfsprekend het wegvallen van Duitse bruin- en steenkoolcentrales. Een knelpunt hierbij is echter de voorwaarde dat het beleid in de ons omringende landen hetzelfde moet zijn als hier. Dit is natuurlijk de vraag. Import van CO2-vrije stroom uit Duitsland is dus wensdenken, zeker zonder kerncentrales.
Verder neemt men in dat rapport aan dat de stroom- en energieprijzen fors zullen stijgen waardoor het subsidiegat zal worden gedicht. Logisch door deze prijzen langs planeconomische ingrijpen kunstmatig via o.a. CO2-emissiebelasting te verhogen.
Dit alles leidt tot de constatering dat het probleem van de inherente inferioriteit van hernieuwbare energiebronnen met kunstgrepen en dwang wordt “omzeild”. Dit is een kortstondige illusie, want hiermee is de kernvraag niet nog steeds beantwoord: waar is het wetenschappelijk bewijs van de CAGW-hypothese (Anthropogenic Global Warming; door de mens veroorzaakte catastrofale opwarming). Zonder dit bewijs lijken alle plannen van dat PBL-rapport (partijprogramma van GroenLinks) luchtfietserij die alles, maar dan ook alles, duurder zullen maken en de koopkracht van de burger nog verder zullen uithollen. Dankzij een reeks dwangmaatregelen, die eufemistisch stimulering worden genoemd, zullen de kosten voor de burger tot ver boven die € genoemde 5,5 miljard per jaar oplopen. Dit, en alle andere plannen, zijn oude wijn in nieuwe zakken plus een flinke scheut nieuwe wijn die zo mogelijke nog zuurder is dan de oude: (kilometerheffing, vliegtaks etc.). Niet voor niets is het rapport onzeker over het maatschappelijk draagvlak en zo dat er is, over de redenen ervan. Klimaat leeft nauwelijks. Er is geen reden om aan te nemen dat het geschetste beleid enig maatschappelijk belang zal dienen.
Het rapport van het PBL bevestigt dit, want het is slechts in de lijn met het groepsdenken over CO2 en past in de kapitalistische kant van het Eco Industrieel Complex. Ten bewijze is dan ook te kunnen constateren dat de protagonisten van hernieuwbaar er alles aan doen om de vermindering van menselijke CO2-emissie tegen te houden door het toepassen van inferieure technieken (wind, zon en biomassa) en het weren van kernenergie waardoor back-up door fossiele energiebronnen gewaarborgd blijft: ergo winst voor Shell, winst voor de windmolenbaronnen, raison d’être voor de milieubeweging en verlies voor kernenergie. Kortom borging van het voortbestaan van het Eco Industrieel Complex en het links populisme. Enfin, het is een kwestie van tijd voordat de feiten hun vernietigend werk zullen doen. Zie als model deze video hier. Zeker is dat het vanaf het begin af aan niet gaat om het redden van de planeet of wat het allemaal kost, maar over ideologie, klimaatjihadisme, eigenbelang, hubris, megalomanie, kortom een bedwelmende cocktail die de burger dagelijks opgedrongen wordt door o.a het NOS-journaal en het al even links populistische partijkartel. Achter die opgedrongen bedwelming gaat echter de werkelijkheid schuil, namelijk het voortbestaan van onze maatschappij:
EROI betekent Energy Return On energy Investment. Bijvoorbeeld: hoeveel energie kost een energiecentrale om deze te bouwen, exploiteren en ontmantelen in relatie tot de factor geleverde energie tijdens de levensduur. Gas (CCGT), kolen en kern zijn natuurlijk hun eigen buffering (energieopslag). Het woestijnproject in de Sahara (solar CSP) is inmiddels ter ziele vanwege kosten, energieverliezen en afhankelijkheid van instabiele regiems zoals inmiddels de geschiedenis van de afgelopen paar jaar heeft bevestigd. Bovenstaand overzicht bevestigt dat hernieuwbaar inclusief de noodzakelijke energieopslag niet in staat is onze Westerse maatschappij in stand te houden, economisch, ecologisch noch maatschappelijk. In geen enkele berekening, ook niet in het PBL-rapport wordt gewag gemaakt over baten. Zie ook hier. Dit is raar, want de gratis beschikbare hernieuwbare energie is toch het nieuwe paradijs op aarde? De werkelijkheid is dat de denivellerende plannen ons burgers tot de bedelstraf zullen brengen. Zo krijgt Piketty nog gelijk. Zorg er wel voor dat uw bedelstaf van biologisch kernwapenvrij geteeld Duits essenhout is gemaakt. Wanneer u dan zoals in de Middeleeuwen langs de deuren van windmolenbaronnen, zonnekoningen, biomagnaten en schatrijke milieugenootschappen moet schooien voor een bete broods, kunt u door dat duurzame gebaar hopelijk op enige stuivers extra rekenen.
