Duitsland exporteert geen stroom, maar vooral de subsidies daarop!
Vrijdag 8 januari 2016
Een gastbijdrage van Gert-Jaap van Ulzen
Volgens onze duurzame adepten is de weg die Duitsland ingeslagen is middels de Energiewende, het pad wat Nederland ook zou moeten volgen. Het Nederlandse energieakkoord is een stevige stap in die richting. Met als meest recente akte, de voorgenomen sluiting van de kolencentrales.
Die Duitse Energiewende is ingezet in 2000 onder aanvoering van de groene flank van de toenmalige Bundes regering, de socialist Schröder moest bakzeil halen. Ook het sluiten van de atoom centrales stamt uit datzelfde jaar 2000. Vlak voor de verkiezingen in 2010 – waarbij Merkel er niet bepaald florissant voorstond – is de beroemde ‘Atom Ausstieg’ bevestigd. Een electoraal opzetje naar aanleiding van het ongeluk in de kerncentrale van Fukushima, maar eigenlijk niets nieuws.
Die Energiewende had tot doel te komen tot een energie transitie van fossiele energie naar hernieuwbare varianten daarvan. Middels de EEG (Erneuerbare Energie Gesetz, de Duitse variant van groene stroom subsidies) zijn er in de kern een tweetal beslissingen genomen. Ten eerste kregen zon- & wind energie voorrang op het net en ten tweede werd het verschil tussen de marktprijs voor stroom en de productiekosten daarvan weggesubsidieerd. En wel voor tenminste 20 jaar.
Het directe – en voorspelbare – gevolg daarvan was, dat iedereen ongelimiteerd (mits gesubsidieerd) groene stroom begon te produceren. Er is dus een fenomenaal overschot aan (waardeloze) stroom ontstaan. De marktprijs voor stroom is dan ook alleen maar gedaald – een kwestie van vraag en aanbod. De stroomprijzen voor de Duitse consument en bedrijfsleven zijn daarentegen ontploft. De groene subsidies worden namelijk betaald door het verhogen van de marktprijs voor stroom met een extra groene energie belasting.
Inmiddels betaalt de Duitse consument grofweg het dubbele voor zijn stroom in vergelijking met een Nederlander een paar jaar terug. Tegelijkertijd is de Duitse stroom productie zo toegenomen, dat Duitsland jaarlijks het totaalverbruik van tweemaal de Nederlandse gezinnen moet exporteren (50 TerraWattUur). Alleen dan wel tegen bodemprijzen of er zelfs voor moet betalen, om het overschot aan stroom kwijt te raken. De facto exporteert Duitsland geen stroom, maar vooral de subsidies daarop.
Effectief worden er tegelijkertijd jaarlijks een slordige 300.000 Duitsers van energie afgesloten (zij kunnen de rekening niet meer betalen) – om Nederlanders en anderen van vrijwel gratis stroom te blijven voorzien. Ook de groene gekte en het socialisme van Schröder heeft zo zijn prijs.
Ondertussen is de Duitse CO2 uitstoot gestegen. Na een dipje in 2014 wegens een zachte winter, is die over 2015 weer verder gestegen met circa 1,3%. Dat is ook volkomen logisch en verklaarbaar. De Duitse ‘fossiele’ centrales kun je niet uitzetten. Ongeveer 75% van de tijd waait het niet, niet hard genoeg of te hard. En ook in Duitsland is het ’s nachts donker.
Die Energiewende exercitie van €200 miljard(!) heeft inmiddels geresulteerd in 18% duurzame stroom en daarmee voor 3,6% duurzame energie. Daarbij is het laaghangend fruit inmiddels wel op.
Ondanks die dalende marktprijs kunnen alleen kolen- en bruinkool centrales nog stroom produceren zonder verliezen. Het zijn juist de meest moderne – energie efficiënte – gascentrales die in de mottenballen belanden.
Het volgen van het Duitse energiebeleid – als voorbeeldland – heeft dan ook als gevolg dat onze energierekening verdubbelt en de CO2 uitstoot alleen maar blijft toenemen. Politieke keuzes, geen rationele.
De oplossingsrichting van het linkse smaldeel van de de Duitse coalitie, bestaat uit het verplicht sluiten van de kolencentrales. En ook in Nederland toeteren D66, PvdA, GL en de Christen Unie in die richting gratuite mee. Maar is dat ook een oplossing en zo ja, voor welk probleem?
Het antwoord op de vraag of CO2 nu wel of geen milieu probleem is, is daarbij irrelevant. Het sluiten van Nederlandse kolencentrales bespaart namelijk geen gram CO2. Het verhoogt hoogstens de winstmarges van de Duitse kolencentrales vlak over de grens. Of die van Denemarken, België .. etc.
Waarbij juist die moderne kolencentrales in Nederland tot de schoonste van de wereld behoren. Het sluiten van de moderne Nederlandse kolencentrales heeft als effect, dat de CO2 uitstoot juist stijgt. Of te wel; Nederlands fact free geleuter van de Grühne Bühne.
Het is dan ook niet abusievelijk dat de Duitse energie politiek door geen enkel ander land ter wereld gevolgd wordt, anders dan door het groene smaldeel in Nederland. Frankrijk, Engeland noch de USA doen mee. Zelfs Duitsland zoekt inmiddels naar een ontsnappingsroute zonder gezichtsverlies.
Laten wij in Nederland de rol van ‘Gekke Gerrit’ maar eens een keer aan ons voorbijgaan …
Dit artikel verscheen ook op http://gertjaap.van-ulzen.nl/blog/?p=1491
