Belastinggeld In Het Windcasino Op Groen … De Bank Wint!
Zondag 30 augustus 2015
Een gastbijdrage van Gert-Jaap van Ulzen
Er zijn allerlei redenen te bedenken om over te willen gaan naar duurzame energie. ‘Het redden van het klimaat’ is daar overigens niet één van. Klimaatretoriek is enkel een kapstok om de maakbare samenleving alsnog op de agenda te houden – en uiteraard de klimaatruif gevuld te houden.
Geen enkele klimaatvoorspelling is dan ook ooit uitgekomen. Veel verder dan het continue uitstellen van de ondergang van de wereld, zijn onze klimaatvisionairs dan ook niet gekomen. Deze klimaatprofeten gebruiken de media als kansel, waarbij het verschil met andere religies voornamelijk bestaat uit de hoogte van de frequentie waarmee.
Vrijwel dagelijks word je op radio, TV en middels (digitale) kranten geconfronteerd met opeenhoping van aantoonbaar onjuiste klimaatprietpraat. Dat Urgenda of Greenpeace überhaupt nog een platform krijgen, zegt alles over het zelf reflecterend vermogen van menige redactie.
CO2 framen als ‘milieuvervuiling’, is wellicht goed voor de marketing maar slecht voor de mensheid. CO2 is namelijk een eerste levensbehoefte. Het grootste broeikasgas is waterdamp en – me dunkt – we zullen water toch niet ook willen verbieden. Al weet je dat met onze groene alfa’s – voorzien van een master ‘wensdenken’ – uiteraard nooit zeker.
Bij die gewenste energietransitie is ook nog eens geen enkele urgentie. Natuurlijke brandstoffen zijn er nog voor eeuwen, waarvan kolen voor de komende millennia. Nieuwe nucleaire brandstoffen (Thorium) zullen er nog lang daarna zijn. Wie de energiemarkt ook maar bij enigszins volgt, constateert dat we van gekkigheid nu al niet weten wat we met het energie overschot aanmoeten. Als we ooit natte voeten krijgen, is het van de olie en stroom overschotten.
Ook het nieuwe Provinciaal Friese College laat zich niet onbetuigd bij de duurzame hysterie. Windturbines op land zijn dan wel exit, maar zij staat voorlopig open voor participatie in het windpark IJsselmeer. Een 250/400 MegaWatt windpark ‘voor en door de Friezen’.
Dat windpark, wat zogenaamd stroom levert voor 280.000 huishoudens, levert enkel de energie van circa 7.250 Friese gezinnen. Stroomverbruik door huishoudens is maar 2,6% van het totale energieverbruik. Deze exercitie kost wel een slordige €1,5 miljard van uw belastinggeld, om over het circa €100 miljoen kostende aandeel daarboven voor de Friezen maar te zwijgen.
Recente cijfers van de Duitse windindustrie (2014) leren dat van elke MegaWatt aan opgesteld vermogen, slechts 14,8% wordt omgezet in stroom. Dat is één dag per week! De andere zes dagen is de turbine stuk, omgewaaid of staat te wachten op wind. Duitsland bouwt inmiddels dus maar weer extra kolencentrales.
Ons geplande Friese windpark wordt een financiële bleeder van jewelste. Productie & levensduur worden zwaar overschat, evenals toekomstige stroom prijzen. Recentelijk zijn 100.000 Duitse participanten hun inleg kwijt geraakt – failliete windparken. De zo solide business case, bleek de risico’s te hebben onderschat.
En wat willen onze Friese duurzame vrienden in het Provincie Huis? Die staan vooraan om uw belastinggeld in dit windcasino op groen in te zetten, de bank wint. Volgens de groene religie bestaan er immers geen duurzame verliezen, enkel duurzame tekorten aan subsidies.
Wanneer Friezen hun eigen eigen geld letterlijk willen zien wegwaaien … vooral doen! Maar het met belastinggeld duurzame dromen najagen, kunnen we beter overlaten aan Don Quichot. ‘Door de Friezen’ – krijgt zo opeens een héél andere lading, vooral een zeer kostbare.
Deze bijdrage verscheen ook op http://gertjaap.van-ulzen.nl/blog/?p=1444
