De olieman en apen uit de mouw
Dinsdag 25 augustus 2015
Een gastbijdrage van Jeroen Hetzler
Vele ouderen kennen dit vooroorlogse liedje nog wel van Louis Davids. Het draagt iets in zich van het sappelen van de goedbedoelende kleine man die een beetje wel vaart bij de toenemende welvaart dankzij fossiele brandstoffen en innovaties waardoor het gekoesterde Fordje binnen handbereik kwam. Echt geweldig deed het ding het niet.
Hier moet ik aan denken wanneer ik allerlei lieden beluister die zich moreel geroepen voelen om in de aanloop naar de klimaatconferentie in Parijs zich als spreekbuis van de planeetredders op te stellen. Even wat spitten en speuren is natuurlijk lastig, want het fijnste is bij publicaties toch wel zich om niet geremd te voelen door kennis. Wat moet je immers met gedegen kennis in deze tijden van op handen zijnde klimaatrampen?
Zo beluister ik lieden die, net als bij de afgevlakte CO2-emissie, de gedaalde olieprijzen zien als bewijs voor de invloed van hernieuwbaar. Koddiger kan een mens het niet krijgen. Ik vergun u lezers de volgende blik op de mondiale energieconsumptie gepubliceerd door ’s werelds meest toonaangevende instelling:
Deze figuur toont onmiskenbaar de ongelijke strijd tussen uitstervend fossiel en de kracht van hernieuwbaar. Vooral olie lijdt zwaar onder het geweld van aanstormend hernieuwbaar. Tja, en het is met die olie toch zo simpel. De US-olieproductie door schalie-olie steeg naar 1,6 miljoen barrel per dag (Mb/d), de grootste groei in de wereld en de eerste keer dat de productie boven de 1 Mb/day kwam in het 3e achtereenvolgende jaar. De olieproductie oversteeg hiermee de vorige peak oil. De VS passeerde Saoedi Arabië en Rusland als grootste olieproducent. Door overproductie probeert Saoedi Arabië de winning van schalie-olie uit de markt te drukken. Gas springt in dit gat, We verzuipen in de olie, maar wie beweert dat hernieuwbaar hiervoor verantwoordelijk is, die is op zijn minst oliedom of verblind of kwaadwillend. Immers, met windmolens en zonnepanelen vervang je echt niet de petrochemische industrie waar de meeste olie heen gaat.
Maar liefst 2% van de energie wordt na 30 jaar modderen geproduceerd door wind, zon en biomassa. Waar haal je het lef vandaan om zo te liegen over de wonderen van hernieuwbaar? Het is in de sprookjeslogica van hernieuwbaar niet te ontkennen dat de 2% van nu in de komende 30 jaar 80% wordt, gegeven de tot op heden blijkbaar ongekende vermogensdichtheid van hernieuwbaar die alle overige energiebronnen in de schaduw stelt. Ruim 250 jaar geleden had men een veel welvarender maatschappij met een veel hogere levensverwachting dan nu, 45 jaar toen tegenover ca. 80 jaar nu) en uitzonderlijk lage voedselprijzen, omdat die geheel op hout (biomassa) bestond en dus 100% duurzaam was. En thans na de stormachtige ontwikkeling van wind. Denkt u zich eens in: maar liefst 3 Watt per vierkante meter levert een windmolen op zee tegen een povere 16.000 Watt per vierkante meter van een kerncentrale of 2.000 Watt van een gascentrale. Voor D66 en GroenLinks blijkt de keuze al gemaakt vanwege hun bekommernis om deze maatschappij en onze kinderen: windmolens.
Dit zijn schokkende cijfers die het gelijk van protagonisten als Vellinga en vele anderen onweerlegbaar aantonen. Hoe heeft het toch zo ver kunnen komen dat sceptici zo lang in een dergelijke onwetendheid hebben volhardt? Hoe durven zij de integriteit van Climate Gate-mailers in twijfel te trekken die aandrongen op het verbergen van feiten? Zoiets heb je nu eenmaal over voor de goede zaak, je subsidie en je status. Keizer Bokassa baadde immers ook in weelde door ontwikkelingsgeld. Wie kan het hem kwalijk nemen? Ik vrees dat subsidie en onderzoeksgeld niet anders uitwerken.
Deze wereld staat onmiskenbaar aan de vooravond van een definitieve doorbraak van hernieuwbaar, mits men bereid is op instigatie van eco-marxisten deze maatschappij te verwoesten, maar dan heb je ook wat om met J.P. van Soest te spreken.
Als je onderstaande grafiek bekijkt zie je het geprojecteerde ‘eclatante succes’ van hernieuwbaar. Dat wil in 2050 fossiel tot 20% hebben teruggebracht.
Duidelijk is te lezen dat hernieuwbaar een vernietigende klap aan olie, gas en kolen zal toebrengen.
Een van de leuke eigenschappen van apen, is dat ze wel eens uit de mouw willen komen. Hier is een voorbeeld. De bekende cultuurmarxiste Naomi Klein die net als Greenpeace en ander milieuorganisaties, haarfijn de achilleshiel van de moderne kapitalistische maatschappij aanvoelt. Hernieuwbaar, met als verkoopargument het bedreigde ecosysteem, is het instrument om door grootschalige gedwongen toepassing de Westerse beschaving te vernietigen. Hier is dan zo’n aap uit de mouw van één onzer kommervolle planeetredders.
De conclusie uit dit alles moge duidelijk zijn. Cultuurmarxisten trachten naïeve gelovigen die overigens veelal afhankelijk zijn van (onderzoek)subsidies en/of bang zijn voor gezichtsverlies, voor hun karretje te spannen als verkondiger van klinkklare onzin en propaganda om mensen bang te maken (zie de Spitsbergenreeks van het NOS-journaal). Wat een laakbaar moreel fiasco om je zo te laten misbruiken. Daar lig je dan in je goeie goed in de olie onder je Fordje.
http://www.seniorplaza.nl/item/detail/Liedje/de-olieman
Tja, soms bekruipt mij het idee dat deze maatschappij ligt te knoeien in de olie onder een vehikel dat hernieuwbaar heet, maar niet werkt, en zich desondanks waant als een vorst in de Jordaan.
