De onzekerheid over de invloed van CO2 op het klimaat neemt verder toe….
Gastbijdrage van Theo Wolters.
Het IPCC kondigde afgelopen vrijdag 27 september aan dat grote rampen ons wachten aangezien het nu nóg zekerder is dat de mens verantwoordelijk is voor een catastrofale opwarming van de aarde.
Hoezo nóg zekerder?
De enige reden voor de angst voor klimaatverandering is de omineuze uitkomst van de klimaatmodellen. Maar de al 15 jaar stagnerende temperatuur begint steeds verder uit de range van de modellen te lopen (zie de illustratie hieronder). Dit is natuurlijk nooit uit te leggen als een toename van de zekerheid over de juistheid van die modellen. Integendeel, zelfs een leek kan hieruit concluderen dat dit inhoudt dat hierdoor juist de twijfel over de uitkomst van die modellen toeneemt, niet de zekerheid.
In de ingenieurswerkelijkheid is de conclusie harder: als de metingen buiten je nauwkeurigheidsrange vallen, is je model gesneuveld. Waarom dat in de klimaatwereld zo anders ligt is mij onduidelijk.
Maar goed: de aan de wereld gepresenteerde belangrijkste conclusie van het IPCC, die het rapport zou moeten samenvatten, is dus voor ieder mens met gezond verstand overduidelijk onzin.
‘Tipping point’
We hebben zodoende de afgelopen week het eerste klimaat ’tipping point’ mogen ervaren: de mainstream media hebben na 15 jaar kritiekloze steun de alarmisten en het IPCC als een blok laten vallen. Ze zijn het zat. Ze kunnen het niet langer aanzien hoe het IPCC zich in de belachelijkste bochten wringt om niet te hoeven toegeven dat ze de ontwikkelingen veel te zwaar hebben aangezet om daarmee meer politieke invloed te hebben. Op een gegeven moment verlies je al je geloofwaardigheid. En je trouwste aanhangers zullen daarop het meest teleurgesteld reageren.
Zo zagen we onlangs op RTL-Z elke paar minuten eerst een droevige IPCC-meneer, en daarna onze nuchtere Marcel Crok, die uitlegde dat het IPCC aantoonbaar heeft overdreven maar dat voorlopig nog niet zal toegeven. Ook op het NOS journaal werd Marcel Crok aan het woord gelaten, al was er daar ook uit het mainstream-kamp commentaar dat het IPCC voorzichtig ondersteunde. Zoals dat hoort in de journalistiek. Het is niet zo dat wij vinden dat na 15 jaar alleen de alarmisten te horen, er nu 15 jaar alleen naar ons geluisterd zou moeten worden.
Verwarring
Deze ontwikkelingen zullen voor flink wat politici en journalisten uiterst verwarrend zijn. Na jarenlang op elke vraag het braaf uit het hoofd geleerde duurzame anti-CO2 mantra te kunnen scanderen moeten ze opeens gaan nadenken over wat ze nu nog kunnen zeggen zonder uitgelachen te worden of moeilijke vragen te krijgen. Zo is er voorwaar behoefte aan de kennis van het klimaatkritische kamp! Dat bewijst de rij filmploegen en interviewers voor Marcel’s deur wel.
Buitenkans
Voor wie echt wil weten wat de klimaatkritische wereld te zeggen heeft over het IPCC rapporten, en wat het IPCC daar voor weerwoord op heeft, is er op donderdag 3 oktober ’s middags van 12.00 h. – 16.00 h. in Nieuwspoort een symposium, alweer het vierde dat door Nederlandse wetenschappers wordt georganiseerd.
De line-up is uniek: eerst spreken in het Engels de twee uit Amerika overgekomen hoofdauteurs van het kritische NIPCC–rapport, Singer en Carter, daarna in het Nederlands Marcel Crok over zijn wetenschappelijke onderzoek naar climate sensitivity. En tot slot Albert Klein Tank van het KNMI en tevens Nederlands IPCC–lid, vers terug uit Stockholm, die vanuit zijn invalshoek het nieuwe IPCC-rapport zal toelichten. Deze bezetting garandeert een hoog niveau van zowel de presentaties als van de discussie, en is dus verplichte kost voor wie zich snel wil bijscholen in objectieve berichtgeving over het klimaat!
Om de kosten te dekken wordt een toegangsprijs van € 15 geheven. Dat is bijna gratis gezien de schat aan informatie die u krijgt.
Aanmelden kan bij h.labohm@freeler.nl
