Wij kennen de meest prominente voorvechter van het Klimaatakkoord, de heer Nijpels, vooral van zijn vriendelijke spraakwaterval die steevast neerkomt op de uitspraak dat de energietransitie een feest voor de portemonnee is. Vermoedelijk probeert hij nostalgische gevoelens op te roepen geassocieerd aan de begintijd van de transitiepropaganda, namelijk het fabeltje dat wind en zon gratis zijn. Het is wat treurig te moeten constateren dat het PBL dit fabeltje probeert op te houden, zij het in iets minder rooskleurige vorm. Zie hier.
Wij lezen: De berekening van de kosten voor de burger is niet te controleren omdat getallen voor CO2-beprijzing en kostprijs per kWh niet worden gegeven. Het PBL ziet zelfs winst voor de gemeenschap in het geval van het bijplaatsen van overbodige zwaaipalen op land. Dit kan alleen door een hoge CO2-belasting in te voeren, zodat fossiele stroom onbetaalbaar gemaakt wordt. De notitie rept hier niet over hoewel een CO2-belasting vele miljarden euro’s per jaar gaat kosten.
Wij weten nu inmiddels de gas zwaar belast zal worden als planeconomische tactiek om ook deze laatste concurrent van de als duurzaam geachte energiebronnen uit te schakelen. De burger blijft hoe dan ook de kop van jut, wordt nergens in gehoord, maar dient slechts als betaalvee. Het is weinig verheffend, wel typerend, te constateren dat de stem van de burger niet nodig wordt geacht.
Het is onnavolgbaar welk rekenwerk Nijpels heeft verricht om deze transitie te verkopen als een feest voor de portemonnee. Het redden van het klimaat, en hiermee de gehele mensheid, de natuur en alle biodiversiteit, is een nobel streven dat uiteindelijk een verdienmodel blijkt voor de burger als wij Nijpels moeten geloven. Het is even doorbijten maar dan baden wij in weelde vanwege de gratis energie vergeleken waarbij kernenergie een pover figuur zou slaan. Zou het?
Toch eigenaardig dat niemand in de afgelopen 200 jaar op de gedachte is gekomen al die olie, steenkolen, gas en kernenergie te vervangen door gratis energie uit wind en zon. Er was kennelijk een Nijpels voor nodig om met deze technische en economische doorbraak onze maatschappij te herscheppen in een paradijs. Het klinkt te mooi om waar te zijn, en dit is het natuurlijk ook. Dit zou men moeten weten van de verkooppraatjes van piramidespelers, vastgoedhandelaren als Rienk Kamer, mister Tsjakkaaa, gebedsgenezers etc. Dit is het niveau van de praatjes van Nijpels. Het treurige is dat deze man het klimaatbeleid van de Overheid aan de man moet brengen.
Laat ik verder vaststellen dat het maken van sommetjes weliswaar gelovigen door de bank genomen in eerste instantie niet kunnen overtuigen vanwege cognitieve dissonantie. Echter, gebleken is dat deze sommetjes over de echte kosten wel degelijk steeds meer tot de burger, kop van jut, beginnen door te dringen in weerwil van de pogingen van het PBL en Nijpels om deze kosten te bagatelliseren. Zie hier en hier.
En dit is nog wel het minste. Interessant is immers ook wat het allemaal oplevert. Nu, dat weten wij dankzij onze voormalige Staatssecetaris Dijksma. Zij is een kundig politica zoals ik tijdens een debat in de Eerste Kamer mocht ervaren, maar met deze uitspraak maakte ze het sceptici wel erg gemakkelijk. Zie hier:
Energieakkoord beoogt voor 2023 16% CO2 reductie t.o.v. 1990
Door Urgenda geëist 25% CO2 reductie t.o.v. 1990
Dus: 9% extra
Temperatuurreductie in 2100 volgens Dijksma 0,000045°C door die 9%
Derhalve 25% reductie geeft 25/9 x 0,000045 = 0,000125°C reductie
En 100% reductie geeft 4 x 0,000125 = 0,000500°C reductie
Op mondiaal niveau 0,0005/0,35% (aandeel NL) = 0,14°C reductie
Het levert dus waarden op die royaal binnen de statistische ruis vallen van de periode na het einde van de jongste ijstijd. Ergo, geen reden voor geloof in catastrofale door mensen veroorzaakte rampen.
We hebben dus een sjoemel-hockeystickgrafiek (interessant is overigens dit), een weerlegde AGW-hypothese, door sommigen verward met een wetenschappelijk erkende theorie, klimaatmodellen die stelselmatig opwarming overschatten en een leger aan lobbyisten die aan de leiband van Greenpeace c.s. lopen.
De milieubeweging zoals Greenpeace is veranderd in een keiharde multinational. Leerzaam is het boek Tussen Hoogmoed en Hysterie van Remco de Boer. Het geeft een ontnuchterend beeld van de meedogenloze manipulatieve werkwijze van de milieubeweging die qua psychologische manipulatie en PR de wetenschap en rationaliteit verre de baas is. Logisch, want de mens is primair irrationeel en bevattelijk voor uit de lucht gegrepen angstvisioenen over een toekomstige wereld volgens de AGW-hypothese.
Dat moet ik de milieubeweging nageven, dit hebben ze perfect begrepen en met succes toegepast. Toch valt er voor de burger veel te winnen, zeker wanneer deze de keuze wordt gegeven om de allocatie van middelen te besteden aan succesvolle adaptatie of aan onzekere mitigatie. Het huidige Klimaatakkoord ontneemt de burger helaas ook deze keuze.
Alleen wanneer de burger nuchter nadenkt over welke elementaire rechten deze zijn ontnomen en welke honderden miljarden aan koopkracht deze kan besparen door zich te verzetten tegen de klimaatplannen van Nijpels c.s. kan een terugkeer naar een democratische maatschappij worden bereikt. Had de burger wel deze keuze gehad, dan was dit dus het echte feest voor de portemonnee. Maar Nijpels bedoelt een banaal kapitalistisch feest voor de portemonnee van het bedrijfsleven en op kosten van de burger door de zeggenschap van de burger buiten spel te zetten. Het elitaire partijkartel, beter bekend als het Eco Industrieel Complex.
Je voelt je alsof je aan de vooravond staat van de Franse Revolutie. Ik denk dat die er zal komen, de Klimaatrevolutie, omdat er genoeg helder denkende lieden in dit land rondlopen om een eind te maken aan deze klimaatwaan. Het is ook een kwestie van uit de kast durven komen en alle bekende bangigheid opzij zetten. De persoonlijke morele winst zal enorm zijn: namelijk herwinnen van onafhankelijk nadenken zoals het in de wetenschappelijke wereld van oudsher betaamt; een bevrijding uit het wurgkoord dat politieke correctheid heet. Alleen dit al zal een niet te onderschatten morele winst zijn. Dit beschouw ik als het echte feest, niet voor de portemonnee maar voor de herwonnen persoonlijke morele trots als zelfstandig denker.
Ik herhaal daarom:
Ceterum censeo Legem Caeli delendam esse
