Liberale groenbevlogen lijdensbeker of gifbeker
Zondag 3 juni 2018
Gastbijdrage van Jeroen Hetzler
Vandaag werd de kijker weer eens vergast op een rondje klimaatpropaganda en in een ander interview op zelfhaat. Zie hier.
Vandaag was eerst minister Wiebes te gast bij Buitenhof om tekst en uitleg te geven over het klimaatbeleid en waarom dit een liberaal gegeven zou zijn. Dit laatste verwoordde hij als volgt: wij moeten de rotzooi niet bij de ander (bedoeld: de volgende generatie in de geest van de Brundtland-definitie van duurzaamheid) dumpen. Het zal niet verwonderen dat de Minister uitging van de misvatting dat bekend staat als de AGW-hypothese. Hij beschouwt Parijs als leidend om dit niet bestaande probleem op te lossen en stelt verder dat Nederland koploper moet zijn. Nou dat kan dan nog wat worden als de Algemene Rekenkamer alleen al de windkosten van het Energieakkoord van 2013 op € 72 miljard stelt. Let wel, het gaat om 3% van alle NL-energie. Die € 72 miljard. Die kost per huishouden nu rond de € 50 per maand. Zie hier na 20 minuten.
Dit kan nog wat worden bij de nagestreefde 49% in 2030 van het Regeerakkoord.
Zo creëer je geen draagvlak natuurlijk.
Daarom worden die kosten steeds achtergehouden, ook weer in dit vraaggesprek.
De interviewster wekte de suggestie te weten welke kosten er echt spelen, maar verzuimde kritisch door te vragen. Of ze heeft haar huiswerk politiek correct gedaan. Kan ook natuurlijk. Wiebes deed een halfslachtige poging die kosten te verhullen door iets te zeggen over een PBL-rapport. Zie hier het commentaar hierop.
En dan Wiebes die het heeft over 15% van de waarde van je huis investeren aan die transitie door jaarlijks 0,5% te reserveren over een periode van 30 jaar. Dan zou je volgens Wiebes meer dan die 0,5% terugverdienen. Zou het? Hoe dan? Ja, wel als je de prijs van gas eerst kunstmatig torenhoog opvoert door zware belastingen op gas. Liberale planeconomie? Ik hoor hier ook Nijpels: een feest voor de portemonnee.
Nee Wiebes, het is niet betaalbaar. Zo is ook Venezuela naar de knoppen gegaan. Mensen sparen voor een auto, droomreis of wasmachine. Nu moeten ze sparen om de opgedrongen kosten op te hoesten voor een niet bestaand klimaat- en energieprobleem uitsluiten ten gerieve van het Eco Industrieel Complex. Liberalisme als strijder voor maatschappelijk verantwoordelijke ethiek?
Wiebes houdt zich vast aan Parijs en het streven naar die ambitieuze 1,5°C maximale temperatuurstijging in 2100, berekend op basis van modellen die niet al te betrouwbaar zijn, om het maar eufemistisch te stellen. Lomborg fileert Parijs dan ook. Zie hier.
Het effect van Parijs is dus 1% van het 2-gradendoel en kost € ca. 1.500 miljard per jaar.
Het ambitieuze Nederland zal er dus nog een hele kluif aan hebben, tenzij er enige liberale? realiteitszin zal doorbreken. Mijn wensdenken misschien?
Opmerkelijk waren de opmerkingen van Wiebes over het terugdringen van alle broeikasgassen. Alle? Waar blijft waterdamp dan als veruit het meest dominante broeikasgas?
Alleen dit al toont aan dat er achter dat beleid een weinig liberale, maar onmiskenbaar planeconomische en kapitalismevijandige ideologie schuilgaat, waar wij de geest van Maurice Strong en Figueres in kunnen herkennen. Strong zei: “If we don’t change, our species will not survive. . . . Frankly, we may get to the point where the only way of saving the world will be for industrial civilization to collapse.” Zie hier. En Figures: This is the first time in the history of mankind that we are setting ourselves the task of intentionally, within a defined period of time, to change the economic development model that has been reigning for at least 150 years, since the Industrial Revolution. Zie hier.
Van het gas af, van het vlees af, CO2 beprijzen zie hier de 2018-versie van het Lysenkoïsme.
Wat ook onuitroeibaar is, was de opmerking van de interviewster: CO2-vervuiling; en jawel: de subsidies aan fossiel, een al even hardnekkig misverstand.
De ambities als voortrekkersland zijn immers een utopie zoals hieruit blijkt:
Voorraden eindig? Ja. Urgent? Nee. Zie hier. Dus er is geen reden voor urgentie.
Wat opvalt in het betoog van Wiebes is de afwezigheid van CO2-vrije nucleaire energievoorziening zowel wat betreft uranium als thorium. De vraag rijst waarom deze energiebron uitsluiten? Ik vrees dat hier sprake is van de oermenselijke eigenschap van overdramatiseren en het angstinstinct. Onze maatschappij is echter niet gebaat bij doempredikers die hun medemens de stuipen op het lijf menen te moeten jagen om zichzelf te verrijken.
Ons is systematisch en doelbewust een ver van de realiteit staand beeld op de mouw gespeld over kernenergie wat veiligheid betreft. Hier cijfers oplepelen zal niet helpen om het angstbeeld bij politici te veranderen. Dit zullen zij zelf moeten doen door het opdoen van feitenkennis i.p.v. kritiekloos aannemen wat bijvoorbeeld Greenpeace beweert. Het ontbreken van deze zo onontbeerlijke feitenkennis was de tweede afwezige, zowel bij Wiebes als bij de interviewster.
Echte beleidsmakers onderscheiden zich hierin en kunnen een voorbeeld nemen aan Pieter Omtzigt, een beleidsmaker die zelfstandig feitelijk nadenkt. Helaas is weinigen dit gegeven.
Hier komt nog bij de invloed van het urgentie-instinct waar door politici zich laten leiden. Politici, en ons burgers, wordt angst aangepraat gekoppeld aan urgentie, een klassieke verkooptruc. U kent het wel: we must act now!
Ondertussen is duidelijk dat angstinstinct en urgentie-instinct hebben geleid tot het te verwachten rampzalige maatschappelijk onverantwoorde beleid dat Wiebes nu nastreeft. Dit ook vanwege een onjuiste perceptie van de welvaart en ontwikkeling van vooral de Afrikaanse en Aziatische maatschappij. Ook hierover overheerst het vertekende beeld bij het groene paternalistische wereldbeeld dat onze maatschappij een misplaatst schuldgevoel probeert aan te praten om aan de centen, en bestaansrecht, te komen.
De heren Moore en Schinkel verderop in deze uitzending droegen dit paternalistische wereldbeeld met verve uit. Zij haalden zelfs de Romeinen en Columbus erbij om die menselijke schuld te onderstrepen. Toe maar. Zelfs een oorlogsscenario werd er bijgehaald. Kennen wij dit niet ook van Urgenda? Zie hier. Ik vermoed dat de beide heren deel uitmaken van die roemruchte 97% consensus onder wetenschappers. Nog nooit gehoord dus van de spectaculaire welvaartsverbetering na 1800, leeftijdsverwachtingstijging, armoededaling, stijgende voedselproductie en ga zo maar door. Het was tenenkrommend, mede door gebrek aan kritiek bij de interviewster. Ergo, voor de rationeel denkende en over feitenkennis beschikkende kijker een lijdensbeker, voor onze maatschappij een gifbeker. Het betoog van de heren kan slechts als volgt worden samengevat:
