Berlin, you have got a problem. De Energiewende
Donderdag 26 januari 2017
Een gastbijdrage van Gert-Jaap van Ulzen
Zo langzamerhand komt men in Duitsland achter het falen van de zogenaamde Energiewende. De coalitie van CSU en SPD zoekt wanhopig naar manieren om er zonder gezichtsverlies vanaf te komen.
Met uitzondering van Nederland/België zijn er geen landen die het voorbeeld van die Energiewende volgen. Frankrijk roept nog wel het één en ander, maar inhoudelijk doen zij amper iets, het Verenigd Koninkrijk is er lang mee gestopt. Om over Amerika maar te zwijgen, daar wordt in sneltreinvaart het groene gedachtegoed van Dhr. Obama ontmanteld.
Nu bestaat die Energiewende uit veel meer dan een transitie van fossiele brandstoffen naar hernieuwbare bronnen. Ook bijvoorbeeld één miljoen elektrische auto’s valt daaronder. De brochures over die elektrische auto’s zien er fantastisch uit. In werkelijkheid kijkt de Duitse auto industrie de andere kant op, de consument laat het afweten. Zie http://bit.ly/2jdRMSB
Zie ook de documentaire van de Duitse publieke omroep (ARD) – Das Märchen von der Elektro-Mobilität http://bit.ly/1Mpl7TW. Het gegeven alleen al dat na jaren eindelijk ook de publieke omroep in Duitsland eens kijkt naar de resultaten van het groene gedachtegoed, stemt hoopgevend.
Maar laten we eens kijken naar de resultaten van de Energiewende van onze Oosterburen, daar waar het de transitie naar de hernieuwbare energiebronnen wind- & zon betreft. De doelstelling luidt immers minder CO2 – deels te realiseren door fossiele brandstof te vervangen door windparken en zonneweides. En dat mag wat kosten, maar wat dan precies?
Bij het Duitse CBS kunnen we vinden wat de CO2 uitstoot – gerelateerd aan de elektriciteitsproductie – was sinds 1990. Die CO2 uitstoot over 2016 staat nog niet vermeld, maar is inmiddels wel bekend. Namelijk 307 miljoen ton, een daling van 1,6% ten opzichte van 2015.
We nemen als startjaar het jaar 2000 omdat vanaf dat jaar de productiecijfers van wind en zonnestroom goed bekend zijn (het begin van de Energiewende). Wat is derhalve de bespaarde CO2 uitstoot sinds 2000? Direct in 2001 is die al negatief, de elektriciteit gerelateerde CO2 uitstoot nam toe. Naar 336 Miljoen ton. Over de periode 2000 – 2016 is de cumulatieve besparing aan CO2 in totaal maar 20 miljoen ton. Dat is eigenlijk een afrondingsverschil.
Jaarlijks brengt het Bundesministerium für Wirschaft & Energie een rapportage uit over de stand van de Energiewende. De meest recente is ‘EEG in Zahlen: Vergütungen, Differenzkosten und EEG-Umlage 2000 bis 2017‘. U vindt die rapportage hier – http://bit.ly/2ksAYZ7. Daarin kunnen we terug vinden wat de productie in TeraWattUur is geweest sinds het jaar 2000 aan wind- en zonnestroom.
Plotten we de CO2 uitstoot over de periode sinds 2000 in een grafiekje samen met de productie aan wind- en zonnestroom, dan krijgen we de volgende grafiek;
De hoeveel wind- en zonnestroom bereikte in 2015 een hoogtepunt met 118 TeraWattUur en nam in 2016 nota bene af met 2,4 tWh. Ondanks de toename van het aantal windturbines en in veel mindere mate het aantal zonneweides, was het blijkbaar een slecht wind jaar.
We kunnen in ieder geval de conclusie trekken dat wind- en zonnestroom geen fossiel opgewekte stroom vervangt. Weersafhankelijke stroom kan ook geen baseload vervangen, immers zodra het niet waait zouden onze Duitse vrienden in het donker en de kou zitten.
Die wind en zonnestroom productie is dan ook niets anders dan extra aanbod en bij extra aanbod zonder toenemende vraag, daalt de marktprijs. Soms tot zelfs negatief. En dat is dan ook precies wat er gebeurt in Duitsland. Omdat de EEG werkt met garantie bedragen, wordt bij een dalende marktprijs het bedrag wat de consument aan ‘opslag duurzame energie’ moet bij betalen ook steeds hoger. Inmiddels moet de Duitse consument voor elke euro aan stroom er €3,27 aan subsidie bijleggen.