Tupilak, de Groenlandse boze geest als symbool van ons Overheidsbeleid
Zondag 10 juli 2016
Een gastbijdrage van Jeroen Hetzler
Hier moest ik aan denken, deze boze geest die in Groenland heden te dage nog wordt gevreesd. Dit geloof zit diep merkte ik op in gesprekken die ik de afgelopen week had in Groenland. De jongere generatie natuurlijk nauwelijks, maar de oudere generatie nog wel. Geloof, of is het bijgeloof? Zijn deze twee wel van elkaar te onderscheiden? Persoonlijk denk ik van niet. Elk geloof beschouw ik als bijgeloof, omdat de onderliggende motivatie niet op feiten berust, maar op veronderstellingen, zijnde dogma’s. Een voorbeeld van hedendaags bijgeloof moge zijn de ‘verwoestende’ uitwerking van CO2 via de wereldtemperatuur op onze aarde waar in dit scenario uitsluitend negatieve effecten benadrukt worden. (Zie de ongefundeerde reclame van HIVOS)
Wij hebben onze eigen tupilaks in de gedaante van Greenpeace en Minnesma c.s. die ons onvermoeibaar dag in dag uit proberen bang te maken voor niet bestaande rampen en allerlei uit de lucht gegrepen kantelpunten die al sinds het Rapport aan de Club van Rome, Malthus en Paul Ehrlich ondeugdelijk zijn gebleken.
Er is op grond hiervan geen reden om het hedendaagse klimaatalarmisme ernstig te nemen, anders dan een of ander drabbig beleggingsderivaat van het bankwezen. Dit alarmisme is slechts uit op aandacht, soms persoonlijk.
Ik verdenk Minnesma van Urgenda hiervan omdat zij de feiten kennelijk onvoldoende onder ogen wil zien. Met feiten bedoel ik kennisname van de positieve ontwikkelingen in deze wereld o.a. in de Zuidelijke Sahel, afname van weersextremen etc. Wil Minnesma ons echt doen geloven dat er uitsluitend sprake is van rampen als gevolg van klimaatveranderingen? In dit geval geeft zij blijk van een eenzijdige en selectieve uitleg van wereldwijde verschuivingen van het heersende regionale klimaat op aarde.
Dat er watergebrek is in Syrië door onoordeelkundig waterbeheer, komt bij haar niet op. In plaats hiervan verkondigt zij luidkeels een ‘catastrofale opwarming’ die, uitsluitend in haar verkokerde fantasie de oorzaak is van die oorlog daar. Dat er sprake is van een botsing tussen het islamitische bijgeloof van IS en alle overige sektarische bijgeloven binnen een eeuwenoud typisch Middenoostelijk wankel politiek evenwicht, komt bij Minnesma niet op. Nee, alles wordt gegooid op het kortzichtige idee dat het hier uitsluitend om klimaat gaat alsof dit watertekort uniek is in de geschiedenis van dat gebied.
Mevrouw Minnesma neemt niet de moeite om die historie in haar ‘betoog’ te betrekken. In plaats hiervan staat ze haar rampen uit te venten als de eerste de beste groenteverkoper op de suq van Damascus.
Ze heeft niet door dat zij in een fantasiewereld leeft en geen besef heeft van de veranderende wereld om haar heen. Haar rol lijkt dan ook steeds meer op die van de tupilaks, de kwade geesten die slechts in de fantasie van oudere en conservatieve bijgelovigen bestaan.
Het valt op hoe zeer klimaatbijgelovigen zich aan dit fantasiewereldje vastklampen. Eigenlijk is het een sneu wereldje waarin men tot mislukken gedoemde antwoorden probeert te vinden op vragen zoals het falen van de klimaatmodellen, de hockeystickgrafiek, Climate Gate en de verwerping van de CAGW-hypothese (Anthropogenic Global Warming; door de mens veroorzaakte catastrofale opwarming).
Je kan het kaliber van de CAGW-hypothese als volgt bezien. Aangezien de levensverwachting na 1850 is gestegen evenals de temperatuur, kan het niet anders dan dat de gestegen levensverwachting oorzaak is van de gestegen temperatuur. Na 150 jaar observatie kan er geen duidelijker bewijs zijn voor de invloed van de mens op de mondiale temperatuur, net als de CAGW-hypothese met betrekking tot CO2: onweerlegbaar bewezen, toch?
In het zuiden van Groenland onder de koude wind van de ijskap zag ik groen Groenland. Ik bezocht er de diverse nederzettingen van Vikingen van tussen 980 en 1200. De huidige Inuit hebben een sterke aversie tegen de ongefundeerde bemoeizucht van Greenpeace inzake de visvangst en de jacht op zeerobben.
Gezien de miljoenen visvretende zeerobben kan ik me aansluiten bij het devies van de jagers: eat seal, wear seal. Ik heb een pelserij bezocht en hoop deze winter een anoraaq van zeerobbont te dragen.
Greenpeace wijst nu beschuldigend naar de visserij, die de zee zou leegvissen zonder zich af te vragen hoe groot de visvraat is door zeerobben. Zie hier .
Ja ja, het is goed om eens naar een andere cultuur te kijken dan niet door de bril van Greenpeace c.s.. Zoiets heet blikverruiming en voorkomt de eigen (eco) cultuur als alles zaligmakend te zien. ‘Eigen (eco) cultuur eerst’, zou je haast denken bij de verkokerde ideologie van ecofanataten als Greenpeace. Zie ook hier .
16 miljoen exemplaren a raison van 10 kg vis per dag = 58 miljoen ton vis per jaar. En dan maar blèren dat de visserij de zee leegvist. Ja hoor, natuurlijk!
In het zuiden van Groenland probeert men nu de teelt van groenten op te krikken in kassen, maar ook in het open veld. Kool, tomaten en piepers. Ze proberen zelfs om zelfvoorzienend te worden. Graan en fruit kun je wel vergeten. Graan konden de Vikingen nog wel verbouwen, maar het groeiseizoen is er nu te kort voor omdat het niet alarmistisch warm genoeg voor is.
Eigenlijk is het van een treurige koddigheid te constateren dat de zichtbare aspecten van opwarming vergroting van landbouwproductie aldaar en in de zuidelijk Sahel zijn. Niet dadelijk de rampen waarmee mevrouw Minnesma als een vleesgeworden Groenlandse Tupilak ons tevergeefs angst probeert in te boezemen Het lijkt erop dat zij, en haar geestverwanten, al is het voor eigen gewin, de enigen zijn die in hun klimaat- en transitiesprookje geloven.
Het zal een kwestie van tijd zijn alvorens zij tot de laatsten zullen behoren die in de verworpen AGW-hypothese (Anthropogenic Global Warming; door de mens veroorzaakte catastrofale opwarming) geloven. De Groenlanders lachen erom in elk geval en Greenpeace is er op zijn zachtst gezegd niet geliefd. ‘Eat seal, wear seal’, is het motto daar en daar houd ik mij aan. Zeehond en walvis smaken prima, net als rendier en muskusos. De ijsberen, die overigens tegen de klippen op gedijen, smullen van zeehond.
Tja, vanwaar dan toch al die heisa?
Wandeltocht naar Parijs voor het klimaat?
Misschien is het niet meer dan een theatrale schreeuw om aandacht, als het geen angst is voor gezichtsverlies doordat men zo ondoordacht is geweest ziel en zaligheid te verbinden aan de bestrijding van een niet bestaand probleem. Helaas sta je dan in je, al dan niet gestreken, hemd.
Het heeft iets ironisch: Minnesma als fossiel restant van een hypothese die al lang dood en begraven is.
