Storm in een gifbeker
Dinsdag 28 juli 2015
Een gastbijdrage van Jeroen Hetzler
Wij hebben weer eens kunnen ‘genieten’ van een fikse wind in een ongebruikelijk seizoen. Het NOS-journaal en andere media popelden om het heuglijke nieuws te brengen: zwaarste storm in juli sinds begin van de metingen in 1901. En ze hadden nog gelijk ook, want een dergelijke storm (windkracht 10) deed zich 101 jaar geleden voor, maar op 12 augustus.
Zoals te verwachten verdrongen zichzelf respecterende alarmisten zich met doemeigen betrokken gezicht om te vertellen dat Nederland nog veel meer te wachten staat aan weersextremen. Daar wachten we al tientallen jaren tevergeefs op zonder duidelijke verklaring voor dit voortschrijdend uitstel. Tot voortschrijdend inzicht lijkt het vooralsnog niet geleid te hebben, omdat men kennelijk zijn eigen KNMI-tabellen niet kent. Ik kan mij niet aan de gedachte onttrekken dat Moeder Aarde niet bijster coöperatief is, maar ondertussen wel alle modellen in hun tunica zet evenals het Voorzorgprincipe. Of het moet zo zijn dat er een verrassingspakket in het vat zit dat nog niet mag verzuren. We hebben immers nog 1 graadje te gaan volgens de doemscenario’s, waar de Middeleeuwse Opwarming die van nu tot een lachertje maakt. Het zou sowieso natuurlijk vervelend zijn als de huidige temperatuurstop aanhoudt en hypotheses voor afkoeling bewaarheid werden. We wachten het maar af, ditmaal verstoken van het Voorzorgprincipe.
Het geloof in catastrofale opwarming vertroebelt door cognitieve dissonantie de fantasie om zich dit voor te stellen. Dit immers zou de grootste catastrofe zijn, zij het een mentale. Menige bevlogen opwarmingsgelovige ziel zou dan in de knop gefnuikt worden. Het klimaat is nu eenmaal niet maakbaar en laat zich niet rijmen met de misvatting over een maakbare wereld waarin de Overheid op kosten van de belastingbetaler de grootste vinger in de imaginaire CO2-pap dient te hebben.
Dit laatste maakt dan ook de discussie noodzakelijkerwijs een politieke discussie.
Er is namelijk een klimaatprobleem noch een energieprobleem. Het zijn slechts de pressiegroepen en activisten, aanhangers van de maakbare wereld, die via de politieke stemmer door desinformatie de illusie van een probleem wekken en hun wil aan de politiek proberen op te leggen om zo subsidie en bijdragen te kunnen blijven opstrijken.
Het doet mij denken aan maden levend van rottend vlees. In hun kielzog opereren ‘nuttig bruikbare’ wetenschappers die zo gegrepen zijn door hetzelfde maakbaarheids- en catastrofegeloof dat zij er alles aan doen om de politiek van de noodzaak tot maatregelen te overtuigen. Hun obsessie leidt tot toenemend extremere en meer onrealistische standpunten bij gebleken gebrek aan extremer weer en blijkens waarnemingen afnemende klimaatgevoeligheid. Het is natuurlijk nooit leuk als New Orleans of New York het vertikken om jaarlijks door nog zwaardere orkanen getroffen te worden, de miljoenen klimaatvluchtelingen zijn zoekgeraakt en het Arctische ijs ongehoorzaam blijft toenemen. Gelukkig hebben ze nog een droogte in Californië in hun mandje, maar veel lijkt dit niet te helpen. Het blijft vechten tegen de bierkaai van de onmiskenbare werkelijkheid:
Waar bij deze ontluisterende vertoning werd gerefereerd in het rapport van Pielke Jr. dat weinig heel laat van de rampen die er al lang hadden moeten zijn.
http://sciencepolicy.colorado.edu/admin/publication_files/2013.38.pdf
En hoe zit het nu hier?
Onze situatie is niet veel anders. De alarmisten van de NOS c.s. kregen na de recente kortstondige hittegolf er zaterdag een winderig ingrediënt erbij om aan de cocktail in hun gifbeker toe te voegen. Stirred not shaken. We mogen zelfs nog kiezen.
De tabel van het KNMI van zware stormen, 10 Beaufort en hoger dus, levert sinds de metingen in 1901 het volgende beeld, t/m 2014 op:
Je ziet hier en daar clustertjes, maar het vergt wel veel fantasie om een alarmerende toename te bespeuren die zich toch echt had moeten voordoen na de opwarmingsboost tussen 1970 en 1998. Over die catastrofale opwarming en vooral de te verwachten hittegolven kan het volgende worden vastgesteld:
http://klimaatgek.nl/wordpress/2015/07/04/hittegolven-in-nederland-meer-en-warmer/#more-2803
Het is van hetzelfde het laken een pak: rampen vertikken het zich voor te doen om de simpele reden dat de modellen en hypotheses ondeugdelijk blijken, het logisch gevolg van de aanname van eenzijdige antropogene invloed. Mij lijkt het niet moeilijk om hier met gezond verstand conclusies uit te trekken. Helaas lijkt het gezond denken besmet door het alarmismevirus dat Ebola in de schaduw stelt. Het verschil is dat Ebola een reëel natuurgegeven is dat maatregelen vergt. Het opwarmingsvirus is een artefact, een mythe, een imaginair gevaar. Ik geef toe dat het naar is voor onze maakbaarheidsprotagonisten, maar het is wel laakbaar en onverantwoord om het te doen voorkomen als een even reëel gevaar zoals Ebola, omdat het in strijd is met duurzaamheid.
Het lijkt er onmiskenbaar op dat Moeder Natuur een andere agenda heeft. Grappig is het clustertje kort na 1944 toen de wereldtemperatuur tamelijk kras zakte, maar dat kan louter toeval zijn en ik laat toevallen dan ook liever over aan klimaatfanaten. De trendlijn roept verder niet bepaald heftige gevoelens op in de stormachtige zin van Hollywood- rampenfilms: ‘we must act now!’. Of die van een rechter die roept dat de burgers beschermd moeten worden. Tegen wat? Het lijkt in elk geval niet raadzaam om zich te laten bedwelmen door uit de gifbeker van het alarmisme te drinken i.c. waarde te hechten aan het NOS-journaal, Nieuwsuur, Trouw, Urgenda en al helemaal niet aan VPRO’s Tegenlicht!! (Raadpleeg: http://www.elsevier.nl/Nederland/achtergrond/2015/7/Hoe-politie-RaRa-terreurverdachten-vond-en-weer-moest-laten-lopen-2660556W/
Na lezing hiervan wordt dit laatste duidelijk wat betreft de mentaliteit van de hoofdredactrice van Tegenlicht en de wetenschappelijke betrouwbaarheid van dit programma).
Verstandiger is om het gezonde verstand te bewaren en de grote lijnen niet uit het oog te verliezen in plaats van zich in triviale bekvechterij over statistische details te verliezen. Grappig is bijvoorbeeld dat 2015 nog vijf maanden te gaan heeft, maar toch al is uitgeroepen tot warmste jaar ooit. Voorlopig geeft het koudegetal van het KNMI hier geen aanleiding toe. Het warmtegetal is daarbij nog niet volledig. Dus waar komt deze wijsheid vandaan?
Wetenschap wordt kennelijk vervangen door postmodern digitaal ingewanden lezen van Hollandse Nieuwe. Net als 2.000 jaar geleden probeerde de heersende priesterkaste met bijgeloof onwetend gehouden burgers angst aan te jagen en de politiek te beïnvloeden. Teleurstellend te constateren dat er sindsdien niets is veranderd.
Alles bij elkaar genomen: veel geblaat, maar weinig wol. Dit zal toenemen naarmate de weersprekende meetreeksen (Moeder Natuur’s wil is wet) anders uitwijzen. Nooit leuk je gezicht te verliezen, maar dit heeft men toch echt te wijten aan zichzelf. Op naar de klimaattop in Parijs dus.
