Het Eco Industrieel Complex
Woensdag 18 maart 2015
Een bijdrage van ir. Jeroen Hetzler
In de jaren na de Tweede Wereldoorlog ontstond het Militair Industrieel complex (MIC)
http://nl.wikipedia.org/wiki/Militair-industrieel_complex
“Het militair-industrieel complex is een bundeling van de belangen van het politieke leiderschap, het militaire leiderschap en de wapenindustrie,” zo valt te lezen in Wikipedia.
Dit MIC was het doelwit van linksgezinden in de 60’er jaren en de jaren daarna tot op de dag van vandaag. Bij zijn afscheid als president van de Verenigde Staten op 17 januari 1961 waarschuwde Eisenhower het Amerikaanse volk voor de macht van het militair industrieel complex:
“In the councils of government, we must guard against the acquisition of unwarranted influence, whether sought or unsought, by the military industrial complex. The potential for the disastrous rise of misplaced power exists and will persist.”
https://www.groene-rekenkamer.nl/waarvoor-waarschuwde-eisenhower-in-1961/
Hij had geen ongelijk, omdat vooral de wetenschap als hoeksteen van onze beschaving, binnen dit complex een te afhankelijke rol dreigde te worden opgedrongen en dus de essentiële basis van zuiverheid, onafhankelijkheid en betrouwbaarheid dreigde te verliezen. Een cruciale ontwikkeling, namelijk die van energieopwekking uit thorium, raakte aldus in het gedrang, omdat de Military kernwapens wilde hebben. En dit kon alleen met behulp van uranium. Oftewel: de thoriumplannen verdwenen na het experiment van Oak Ridge kort na de oorlog in diepe donkere lades om daar als tulpenbollen te rijpen.
Wanneer ik mij verplaats naar het heden, zie ik enerzijds eenzelfde ontwikkeling, anderzijds ook een verschil met toen. Ik doel hierbij op wat vergelijkenderwijs het Eco Industrieel Complex (EIC) genoemd kan worden, de gebundelde macht van de milieubeweging, het IPCC en de duurzaamheidsindustrie, met name de windmolenindustrie. De overeenkomst is dat met name klimaatwetenschap verdenking op zich laadt waar het bevooroordeeldheid betreft.
http://www.thegwpf.org/content/uploads/2015/03/Shortguide.pdf
Wij mogen nu al decennialang vernemen dat ons de meest vreselijke rampen te wachten staan. Al 40 jaar is het 5 voor 12. Het valt moeilijk te ontkennen dat ons geduld in dezen wel heel erg op proef wordt gesteld. Een tijddilatatie á la Einstein? Wat dit betreft valt er weinig verschil te bespeuren met de onheilsprofeten die al duizenden jaren hetzelfde verkondigen. Thans zijn die onheilsboodschappen in een slecht passend klimaatalarmistisch uniform gewrongen dat representanten van het EIC ten onrechte dé klimaatwetenschap noemen (u weet wel die onjuiste 97% consensus), maar hier houdt elke vergelijking op. De vraag is of dit representatief is voor deze nog relatief jonge tak van wetenschap. Hier lijkt het niet op zoals verderop zal blijken. Over het EIC, althans in de vorm van het hieraan klevende lobbyïsme, kan gerefereerd worden aan een artikel van Syp Wynia in Elsevier:
Ed Nijpels is nu onder meer spin in het web van het zogeheten Energieakkoord waarin het kabinet-Rutte met tientallen belangengroepen afsprak om voor 18 miljard euro aan exploitatiesubsidie gigantische windmolenparken te bouwen. Nijpels dient daarmee ook nadrukkelijk een van zijn andere opdrachtgevers, de belangengroep van Nederlandse ingenieursbureaus.
Het Energieakkoord is als zodanig al een speeltuin voor lobbycraten en andere ex-politici.
Er valt overigens ook een discrepantie op, namelijk dat protagonisten ven de AGW-hypothese (Anthropogenic Global Warming; door de mens veroorzaakte catastrofale opwarming) dit wezenlijk kapitalistische EIC van harte omarmen. Hoe kan dit? Ik kan dit alleen verklaren uit een archaïsche bezetenheid van het cultuurmarxisme om onze Westerse maatschappij te gronde te richten. Het verzet ten tijde van het MIC was een ongelijke strijd, maar het thans omarmen van het EIC biedt wel uitzicht op het bereiken van dit ideaal. Immers, het opdringen van energiebronnen die door hun povere vermogensdichtheid ons slechts een tijdreis terug naar de Middeleeuwen garanderen, zal desastreuze gevolgen hebben voor het voortbestaan van onze Westerse beschaving.
Tenminste, als wij zo doorgaan. Interessant is de vraag wat het cultuurmarxisme dan wel wil. Vervanging door het aloude Europese kapitalisme door dat van de BRIC-landen? Zo ver lijkt men niet te willen denken. Doet mij dit, voor een antwoord op die vraag, niet ergens aan denken? Faust had een afspraak gemaakt met de duivel Mephistopheles. Deze beloonde Faust door hem te voorzien van alle rijkdom, kennis en geneugten van het leven. Faust stelde daar tegenover dat hij na zijn dood zijn ziel opgaf. Het lijkt er veel op dat aanhangers van het EIC uit zijn op dergelijke beloningen door hun ziel te verkopen aan het EIC. Na hun dood!!! Ik wijs hier maar even op. Ik maak wel de aantekening dat de beloofde ‘kennis’ niet onbetwistbaar is, zoals alle falende klimaatmodellen van het IPCC, het Climate Gate-schandaal, het frauduleuze hockeystickmodel en de sinds 18 jaar gestopte opwarming aantonen. Dit is slechts een beperkte greep uit de desinformatie waarmee de dienaren van het EIC uit zijn op geldelijk gewin op kosten van de belastingbetaler. Hoe ontluisterend blijkt de werkelijkheid:
Laat ik refereren aan de memoires van Patrick Moore, ooit directeur van Greenpeace tot 1986:
Humaniteit dreigt verloren te gaan door het aanhangen van het EIC. Zo ‘evil’ als het MIC ooit veroordeeld werd door links, zo ‘evil’ is thans immers het door deze omarmde EIC en het pact van de protagonisten van de AGW-hypothese (Anthropogenic Global Warming; door de mens veroorzaakte catastrofale opwarming) die hun ziel offeren aan bijvoorbeeld de windmolenindustrie, die slechts vegeteert op subsidies waar de belastingbetaler voor opdraait. Deze risicovolle industrie spiegelt prachtige rendementen voor, maar wel op kosten van de belastingbetaler die opdraait voor de subsidies. Zonder subsidies was het rendement op dergelijke ‘groene’ beleggingen louter negatief.
https://www.groene-rekenkamer.nl/3455/meewind-kan-de-toekomst-schadeclaims-verwachten/
Er is geen andere conclusie mogelijk dan dat het EIC uit is op een eigen agenda van politieke macht en geneugten die geen verantwoordelijkheid wenst te dragen voor de gevolgen voor de komende generaties. Kennis, dus zuiver, betrouwbaar en onafhankelijk wetenschappelijk gezien, is ondergeschikt gemaakt.
Want ernstig zullen die gevolgen voor de komende generaties zijn. Windenergie is een doodlopende weg die tientallen miljarden verspilling oplevert om over 20 jaar de duurste schroothoop uit de Nederlandse geschiedenis na te laten als erfenis van het falen van het EIC.
Het trieste aan dit geheel is dat alle argumenten die het EIC aandraagt, zoals eerder gesteld, berusten op desinformatie en onjuiste wetenschapsbeoefening. De hockeystickgrafiek is hiervan wel het trieste dieptepunt.
Laat ik een paar zaken duidelijk maken:
• De AGW-hypothese (Anthropogenic Global Warming; door de mens veroorzaakte catastrofale opwarming) is afdoende weerlegd, zodat er geen aanleiding is voor alle commotie rond CO2
• CO2 is geen vervuiler, maar een meststof (zie ook senator Sessions)
• Fossiele brandstoffen zijn voor honderden jaren beschikbaar zodat er geen haast is geboden
• Thorium is schier oneindig concurrerend winbaar
• Windmolens zijn uitontwikkeld en zijn thans even zinvol voor elektriciteitwinning als karrenwielen voor de huidige auto-industrie
• Zonenergie staat aan het begin van een lange ontwikkeling en is investering aan ontwikkeling alleszins waard, maar is thans ongeschikt voor grootschalige toepassing.
Het zou, alles bij elkaar genomen, een lofwaardige ontwikkeling zijn de macht van het EIC drastisch in te perken door bijvoorbeeld de subsidies aan windenergie stop te zetten en de schaarse financiële middelen in te zetten op wel levensvatbare technologie ten behoeve van de generaties na ons. Thans is hier geen sprake van. Tevens is het gewenst om open oor te hebben voor het kritische geluid vanuit de samenleving, iets wat bijvoorbeeld de SER niet zou misstaan. Dit zou de politiek sieren en haar geloofwaardigheid als hoeder van onze maatschappij versterken. En last but not least: de wetenschap weer als hoeksteen te maken van onze beschaving door haar onafhankelijkheid terug te geven. Uit het verhoor door senator Sessions blijkt zonneklaar dat de door de protagonisten van de AGW-hypothese gepresenteerde Faustiaanse ‘kennis’ onbetrouwbaar is.
Er gloort echter hoop aan de horizon door de nimmer aflatende inspanningen van verantwoordelijk handelende wetenschappers die thorium nieuw leven inblazen als ware het Gods adem bij de schepping van de mens.
