Elke baan in de Britse windpark industrie wordt effectief gesubsidieerd voor een bedrag  van £100.000 per jaar. Dit onthulde de Britse krant The Telegraph onlangs  na uitvoerige berekeningen en gesprekken met direct betrokkenen. Een nieuwe analyse van de overheid en cijfers uit de industrie toont aan dat de windturbine-eigenaren £ 1,2 miljard ontvangen in de vorm van een subsidie ​​die de Britse energieconsument vorig jaar betaalde door middel van een toeslag op de elektriciteitsrekening. De windindustrie had  12.000 mensen in dienst, wat omgerekend een subsidie van £ 100.000  voor elke baan betekende.

De onthulling is gênant voor de windindustrie, die steeds beweert dat het een economisch dynamische sector is die werkgelegenheid creëert.
Critici omschrijven de uitkomst van het onderzoek door The Telegraph als bewijs dat de windsector niet rendabel is, slechts “zachte banen” schept, die volledig door de belastingbetalers betaald worden.

Het onderzoek door The Telegraph toont het volgende aan:

• Het niveau van de steun van subsidies is in sommige gevallen zo hoog is dat de banen in feite £ 1,3 miljoen per werknemer kosten;

• De 203 windparken die in Schotland op land staan – meer dan waar dan ook in het Verenigd Koninkrijk – hebben 2.235 mensen direct in dienst, en ontvangen een jaarlijkse subsidie ​​van £ 344 miljoen. Dat komt neer op £154.000 per baan;

• Zelfs als het maximum aantal werknemers die zijn naar verwachting in 2020 volgens voorspellingen van de windindustrie dan aan het werk zouden zijn bedraagt de effectieve subsidie ​​per werknemer  £80.000 per jaar.

De eigenaar  van meerdere windparken, die niet wil dat zijn naam in de krant genoemd wordt, zei: “Iedereen die probeert om de subsidies op basis van de gecreëerde arbeidsplaatsen te rechtvaardigen liegt. Windparken zijn niet arbeidsintensief. ”

De branche-organisatie van de windindustrie, Renewable UK, heeft campagne gevoerd om de methode van de elektriciteitsproductie met windmolens te bevorderen als een manier om banen te creëren. Renewable UK schrijft op haar website: “Wij streven ernaar om duizenden banen te creëren in een breed scala van sectoren.”
Renewable UK zegt dat de windindustrie momenteel 12.000 mensen in dienst heeft en “is ingesteld om maximaal 90.000 mensen in 2020 werk te bieden.”

Conservatieve politici in het parlement uiten openlijk hun ongenoegen en twijfels omtrent deze zogenaamde groei van de werkgelegenheid.

De belofte van toekomstige banen is afhankelijk van de bouw van grootschalige windparken op zee en van de bouw van fabrieken in Groot-Brittannië om de windturbines, die op dit moment bijna allemaal in het buitenland worden gebouwd.

Uit cijfers die de windindustrie  heeft verstrekt blijkt dat tussen februari 2012 en februari 2013 iets meer dan £ 1,2 miljard aan subsidies is betaald die door de consumenten  via een wet- die bekend staat als de Renewables Obligation- via een opslag op de energierekening zijn betaald.

De Renewables Obligation werd jaren geleden door Labour ingesteld om investeringen in duurzame energie aan te moedigen en wordt als een  opslag op alle energierekeningen gelegd. Dat betekent dat niet alleen huishoudens meebetalen, maar ook het bedrijfsleven en werkgevers betalen mee.

Volgens de Renewable Energy Foundation, een denktank die de kosten van windparken heeft doorgerekend, bedraagt de koopkrachtdaling van de huishoudens  nu al £ 47 per maand en zal de komende jaren sterk stijgen.

De Renewable Energy Foundation zegt dat de totale subsidie zal stijgen tot £6 miljard in 2020 als de regering wil voldoet aan de doelstelling van 15 procent  hernieuwbare energie.

De doelstellingen van de windindustrie zijn om in 2020 75.000 banen in de sector te hebben, maar de Renewable Energy Foundation stelt daar tegenover dat deze miljardensubsidie daadwerkelijk banen zal gaan kosten omdat steeds meer bedrijven uit Engeland wegtrekken vanwene de hoge energielosten.
Bovendien hebben de huishoudens in toenemende mate een lager besteedbaar inkomen omdat er maandelijks steeds meer geld naar de energierekening gaat.

Enkele voorbeelden van projecten waar de subsidieverstrekking de spuigaten uitloopt.

Greater Gabbard windpark

Het Greater Gabbard offshore windpark

Het Greater Gabbard offshore windpark, dat 140 windturbines telt en op 12 mijl uit de kust van Suffolk ligt.
De Greater Gabbard Offshore Wind Limited ontving in de periode februari 2012 tot februari 2013 een subsidie van £ 129 miljoen. Dat is twee keer het bedrag dat nodig was om de elektriciteit te produceren, £ 65 miljoen. Greater Gabbard heeft 100 mensen in dienst. Het in stand houden van deze geweldige werkgelegenheid koste in feite £ 1,3 miljoen per werknemer.

Het grootste Britse windpark, de London Array met 175 windturbines en kantoor houdend in Ramsgate in Kent, telt 90 medewerkers en ontvangt volgens de Renewable Obligation het eerste jaar £160 miljoen, wat £1,77 miljoen per werknemer is.

De Schotse minister van Energiezaken, Fergus Ewing zegt dat in Schotland 2235 banen rechtstreeks bij de windindustrie betrokken zijn. Gezien de subsidie die de windindustrie in Schotland daarvoor ontvangt betekent dit een subsidie van £ 154.000 per werknemer.