Persbericht 
14 februari 2005



De Groene Rekenmeester is de elektronische nieuwsbrief van de Groene Rekenkamer, een samenwerkingsverband van de Stichting Heidelberg Appèl, het Platform Nederlandse Luchtvaart, de Edmund Burke stichting, de stichting Klimaat, de stichting Kernvisie en de Chlorofielen

U wilt geen Groene Rekenmeester meer ontvangen? Klik hier

Abonnement nemen?
Klik hier.

Contact:
Theo Richel,
0113-330030, theo@richel.org

Hans Labohm,
070-324 53 84,
h.labohm@freeler.nl


 

Een nadere uitleg over deze audit vindt U hier 

Een uitgebreid overzicht van relevante literatuur vindt U hier

GROENE REKENKAMER DOET BROEIKASSTUDIES OVER

De Tweede Kamer baseert zich in zijn meningsvorming over de opwarming van de aarde op onderzoek dat ernstige fouten bevat en dat wellicht zelfs frauduleus is.  De Groene Rekenkamer heeft daarom besloten het wetenschappelijk bewijs voor de ‘broeikasproblematiek’ opnieuw tegen het licht te houden.

De opwarming van de aarde is een bron van internationale zorg en daarom hebben de Verenigde Naties hiervoor een aparte organisatie in het leven geroepen, het IPCC (1). Sinds 2001 meent dat IPCC dat het bewijs voor een stijging van de temperatuur op aarde eigenlijk wel geleverd is, en daarbij baseert men zich vooral op de zogenaamde hockeystick grafiek. Amerikaanse onderzoekers verzamelden hiervoor een grote hoeveelheid gegevens over de dikte van ondermeer boomringen (als indicator voor de temperatuur van een bepaalde tijd) in de afgelopen 1000 jaar, en uitgezet in een grafiek levert dat een plaatje van een liggende hockeystick: eeuwenlang is de temperatuur relatief stabiel, maar pas in de 20e eeuw schiet de temperatuur omhoog (het blad van de stick), en dat zou voor een belangrijk deel het gevolg van menselijk handelen zijn. De hockeystickgrafiek figureert prominent in tal van alarmerende rapporten over de opwarming van de aarde, zoals ondermeer het recente CE-rapport (2) voor de Tweede Kamer en een nota van het KNMI (3).

Twee Canadese onderzoekers hebben echter onlangs aangetoond(4) dat de computerprogramma’s die hier zijn gebruikt eigenlijk altijd zo’n hockeystickgrafiek opleveren, ongeacht welke gegevens je er in stopt. Er werden nog tal van andere fouten gevonden en de boomringonderzoekers weigerden bovendien mee te werken aan deze controle van hun werk – een wetenschappelijke doodzonde die het vermoeden aan fraude opwekt.

Het IPCC is een prestigieuze instelling die er prat op gaat iedere wetenschappelijke ontdekking uiterst kritisch te laten beoordelen door collega deskundigen (‘peer review’). De Canadezen kwamen echter tot hun verbijstering tot de ontdekking dat zij de eersten waren die de hockeystick studies narekenden. Er zijn inmiddels aanwijzingen dat ook ander opwarmingsonderzoek minder betrouwbaar is dan tot dusver werd aangenomen.

Tijdens hun speurtocht zijn de twee Canadezen bovendien voortdurend belachelijk gemaakt door aan het IPCC verbonden onderzoekers, waarmee duidelijk is geworden dat het IPCC niet echt het forum van open wetenschappelijke discussies is zoals het zich graag presenteert. Talrijke andere wetenschappers hebben de ervaring dat een kritische opstelling tijdens discussies over het klimaat vooral gesmoord wordt met de bezwering dat er wetenschappelijke consensus bestaat ‘we zijn het toch al allemaal eens’. Recent Duits onderzoek geeft echter aan dat zeker een kwart van de klimaatonderzoekers nog grote twijfels heeft over de omvang en dreiging van de opwarming van de aarde. Hun geluid wordt blijkbaar niet gehoord.

De ontdekking dat de hockeystickgrafiek geen juist beeld geeft van het klimaat in de afgelopen 1000 jaar maakt de dreiging van een catastrofale opwarming kleiner. Maar veel belangrijker is de ontdekking dat de manier waarop het IPCC wetenschap bedrijft niet zo betrouwbaar is als men voorgeeft.

Dat is een dramatische constatering voor een wereldwijde instelling die zich bezig houdt met de toekomst van de planeet en die pretendeert aan de hoogste standaard van wetenschap te voldoen. In Nederland is de ontdekking van één dioxinekip voldoende om alle supermarkten leeg te halen, en de recente dramatische ontwikkelingen zouden dan ook reden moeten zijn voor klimaatonderzoekers om hun bewijzen nog eens extra tegen het licht te houden en te beloven de controle nog eens extra te verscherpen. 

De (niet gesubsidieerde) Groene Rekenkamer wil daarom de belangrijkste wetenschappelijke literatuur op dit gebied aan een kritische nadere beschouwing onderwerpen. Daarbij wil men ook een nieuwe beoordelingsmethode hanteren, waarmee zowel ruimte wordt gegeven aan de visies van meer aan het IPCC gelieerde deskundigen als aan de zogeheten broeikassceptici. Het onderzoek vindt plaats onder leiding van prof. Dr. A. Rörsch die naam heeft gemaakt met diverse studies op het gebied van wetenschappelijke integriteit en prof. dr. D. Thoenes (chemical engineering). Het rapport zal over enige tijd aan de Tweede Kamer worden aangeboden.

-----------------------------------------------

(1)  Intergovernmental Panel on Climatic Change
(2)  Rooijers, F. van, et al  (2004). Klimaat Verandering, Klimaat Beleid. Ingenieursbureau CE, Delft. Rapport aan Tweede Kamer
(3)  Crutzen, P., Komen, G., Verbeek, K., Dorland R.. 2004. “Veranderingen in het Klimaat”. Uitgave ter gelegenheid 150 jarig bestaan KNMI
(4 http://www.uoguelph.ca/~rmckitri/research/trc.html