De Groene Rekenmeester is de elektronische nieuwsbrief van de Groene Rekenkamer, een samenwerkingsverband van de Stichting Heidelberg Appèl, de Edmund Burke stichting, de stichting Klimaat, de stichting Kernvisie en de Chlorofielen

U wilt geen Groene Rekenmeester meer ontvangen? Klik hier
Abonnement nemen?
Klik hier.

Klimaatrapport is broddelwerk zegt Groene Rekenkamer

Voor nadere inlichtingen over dit persbericht: Theo Richel:
0113-330030 - theo@richel.org

Het in opdracht van de Tweede Kamer vervaardigde rapport 'Klimaatverandering, Klimaatbeleid' is wetenschappelijk broddelwerk en dient te worden ingetrokken, aldus de eindconclusie van een audit in opdracht van de Groene Rekenkamer door prof. dr. A. Rörsch, prof. dr. D. Thoenes en ir. F. de Wit. De auteurs van het betwiste klimaatrapport, het CE-bureau uit Delft, aangevuld met medewerkers van het KNMI, Alterra en de Universiteit Wageningen, weigeren deze intrekking. Ze gaan daarbij echter niet  inhoudelijk in op de in de audit verwoorde kritiek. Omdat zulks in de wetenschappelijke wereld geldt als onbehoorlijk zal de Groene Rekenkamer de opdrachtgever de Tweede Kamer en andere instanties wijzen op de wetenschappelijke gebreken van dit rapport.

Waar mensen zijn worden fouten gemaakt en soms fraude gepleegd. Dat besef heeft er voor gezorgd dat in tal van maatschappelijke sectoren mechanismen in het leven zijn geroepen om te controleren dat wat iemand beweert ook op feiten berust. Voor de belasting moeten burgers 5 jaar lang hun bonnetjes en afschriften bewaren, de accountancy doet iets dergelijks op bedrijfsniveau en in de wetenschappelijke wereld kent men de 'audit': een vorm van inspectie waarbij een wetenschapper zijn 'bonnetjes' moet overleggen zodat een externe deskundige kan beoordelen of alles volgens de regels der kunst is gedaan.

De afgelopen paar jaar is duidelijk geworden dat de wetenschap der klimatologie zo'n audit-mechanisme ontbeert. Met name in de zogenaamde hockeystick-affaire is gebleken dat wetenschappers soms alleen rapporteren over de data die in hun kraam van pas komen, basale rekentechnieken niet beheersen, hun onderzoeksmateriaal (de 'bonnetjes') weigeren ter beschikking te stellen of ze soms simpelweg kwijt zijn. Waar in andere onderdelen van de wetenschap (en het bedrijfsleven) 'audits' een volstrekt geaccepteerd fenomeen zijn (ze verhogen je betrouwbaarheid) reageren klimatologen op pogingen daartoe afhoudend en uitgesproken negatief. Het nakijken van 'de bonnetjes' zou vooral een politiek doel dienen. Men pretendeert eigen controlemechanismen te hebben die afdoende functioneren, maar uit enkele studies is duidelijk gebleken dat die juist zeer slecht functioneren.

De Groene Rekenkamer besloot naar aanleiding van deze ontwikkelingen begin 2005 om aan professor dr. A. Rörsch uit Leiden te vragen om een dergelijke audit uit te voeren op de nota 'Klimaatverandering, klimaatbeleid', zoals deze in september 2004 aan de Tweede Kamer werd gepresenteerd. Rörsch verrichtte in zijn hoedanigheid als ondervoorzitter van de Raad van Bestuur van TNO in de afgelopen 20 jaar tal van audits op afdelingen van universiteiten door heel Europa. Na zijn pensionering deed hij vergelijkbaar werk in de affaire Diekstra en de affaire Lomborg. (Zie hier). Rörsch werkte bij deze audit samen met de emeritus hoogleraar Dick Thoenes en de natuurkundige Florens de Wit.

Omdat het rapport 'Klimaatverandering, klimaatbeleid' een literatuur overzicht behelst kon de audit zich beperken tot de vraag: heeft men zich gebaseerd op een compleet en eerlijk overzicht van de wetenschappelijke klimaatliteratuur of heeft men alleen studies aangehaald die klimaatverandering als een groot probleem bestempelen en de studies die daar serieuze kanttekeningen bij plaatsen genegeerd of gebagatelliseerd. Helaas bleek het laatste het geval. Uit wetenschappelijk oogpunt was de audit vernietigend voor het rapport 'Klimaatverandering, klimaatbeleid' en Rörsch cs verzochten dan ook om dit rapport in te trekken.

Dit alles speelde zich af zonder dat de pers of de opdrachtgever de Tweede Kamer hiervan op de hoogte waren. Rörsch/Thoens/De Wit / de Groene Rekenkamer hoopten dat zonder die externe druk de auteurs van het rapport 'Klimaatverandering, klimaatbeleid', bereid zouden zijn tot een inhoudelijke discussie over deze problematiek, zoals in de wetenschap gebruikelijk is. Daarvan was helaas geen sprake. In hun reactie op 'Vraagtekens' wordt niet ingegaan op de inhoudelijke argumenten doch worden slechts kanttekeningen geplaatst bij de samenvatting ervan. Deze reactie heeft men bovendien naar de Tweede Kamer gestuurd, zodat de Groene Rekenkamer nu wel naar buiten moet komen met deze kritiek.
De Groene Rekenkamer rest nu geen andere mogelijkheid dan er bij de directies van KNMI en ALTERRA en het College van Bestuur van de Wageningse Universiteit op aan dringen dat het rapport 'Klimaatverandering, klimaatbeleid' alsnog wordt teruggenomen.

De documenten die in deze affaire een rol spelen staan hier in chronologische volgorde.